Zesde en laatste partij van de match die De Jongh en Keller in september 1925 speelden in Amsterdam, afwisselend in het American Hotel bij het Leidseplein en in Café De Kroon op het Rembrandtplein. 
De eerste partij was geëindigd in remise, De Jongh won de tweede partij, Keller de derde en de vierde, terwijl de vijfde weer remise werd. Eindstand dus 6-6.

Commentaar van A.K.W. Damme in het Nieuws van den Dag van 18 september: "En zoo maakte De Jongh weer goed de grove fout in de derde partij en geeft deze match weer een beeld van onzen kampioen op z'n zwakst en...... op z'n gunstigst in een opperste expressie van zijn groote speeltalent. Want ondanks onverklaarbare fouten kan De Jongh spelen en speelde hij ook thans, zooals wij nooit van eenigen anderen meester zagen. Hij is de koning van de brilliante partij."
https://imgur.com/fioIxmV 

Uit Het Damspel van februari 1925

Het Damspel van februari 1925 

De partij van de zwartspeler ziet er modern uit.

Herman de Jongh was een heel bescheiden man. Toen hij in december 1924 kampioen van Nederland was geworden schreef hij in Het Damspel van februari 1925 dat dat vooral te danken was aan zwak spel van zijn tegenstanders, dat er niet sterk gedamd kan worden en dat "we nooit verder zullen doordringen in de wetenschap van het spel". 
De Arnhemmer R.C. Keller vond hij een groot talent, "genialen aanleg", maar ook een beetje een opschepper. Volgens De Jongh zou Keller nog minstens drie jaar vlijtig moeten studeren en zeer serieus moeten trainen voor hij zo sterk zou kunnen worden als hij nu al dacht te zijn.
https://imgur.com/a/pyPxB97