Wiersma heeft hem daar natuurlijk heel  knap in weten te manouvreren.

Het heeft er naar mijn idee ook mee te maken of een dammer zich prettig voelt in een stand. Wanneer dat niet zo is, dan zie je wel eens vluchtneigingen, of ook pogingen om beslissingen uit te stellen, vanwege de angst de eigen stand te veel vast te laten leggen. Soms gaat het dan van kwaad tot erger.

Bedankt Paul, dan begrijp ik het spel toch nog een beetje.

Probeerde een spookvariant, maar laat maar. Ik kan niets overtuigends vinden,

Ja Casper, ik probeer alleen de psychologische verklaring te vinden voor 3-9. Wat ziet er eng uit en waar kan iemand zijn oog op vallen. Ongetwijfeld allemaal remise natuurlijk.

32. ... 18-23 33. 31-26 Ongetwijfeld deze Paul. Ik snap je vorige opmerking goed.

32. ... 18-23 33. 43-39 23-29 en hoe moet wit verder? Start met 31-26 inderdaad, maar er moet iets afschrikwekkends zijn, dat Sven gezien heeft, want die gaat nooit zomaar tot 32...3-9 over, zonder reden!

Dus:32...18-23. In ieder geval dan niet het stereotype 43-39 voor wit, lijkt me:

En bedankt Martin!  Ik begrijp dat wit wat beter staat en dat zwart zijn schijven net niet helemaal lekker staan. Maar ik heb ook het gevoel dat Sven spoken is gaan zien (misschien klopt dat helemaal niet, ik ken Sven niet, dus weet niet of hij aan 'spoken zien' doet).

OK Paul, maar dan doe je gewoon toch 12-18 en dam je verder? Wit heeft wel een mooie verdediging staan, en een beetje druk tegen de zwarte LV, maar zwart kan toch ook weer een beetje bijtrekken en een verdediging organiseren met 11-17-22 of 18-23, 13-18, 11-17-22, afhankelijk van wat wit probeert?

Oh ja Paul, dat had ik ook gezien! Het is wel iets beter voor wit.

Casper, vanaf dat moment snap ik ook niets meer van de zwartspeler zijn intenties. Er is slechts naar te raden. Op de 35e zet zal 1-6 best nog wel gekund hebben in een op zich toch al rare zwarte stand. Ik ben het echter met je eens dat 35.17-22 wel logischer lijkt. In andere zetten zou ik op dat moment als zwartspeler ook geen vertrouwen hebben. De stand na 32.39x30 lijkt mij wel prettiger te spelen voor wit, het doet mij denken aan een partij van mijzelf tegen Peter van der Stap in het Zeeland open van 2001. Chizov was toen mijn grote inspiratiebron. Wat de zwarte stand hier na 32 zetten zo onaantrekkelijk maakt, lijkt mij de schijf op 11. Staat die schijf op veld 7, dan is het helemaal anders. Maar ja, dat is natuurlijk wel heel duidelijk.

32. ... 17-21 33. 32-28 18-23 34. 31-26 23x41 35. 26x08 03x12 36. 36x47 Kan heel goed zijn, dat je dit vervelend vindt met zwart.

Sven is natuurlijk een hele sterke speler, maar van dit verloop begrijp ik weinig. Martin of iemand anders, kunnen jullie uitleggen wat de motivering kan zijn om vanaf de 32e zet met 3-9, 18-23, 12-18, en 1-6 verder te gaan? Dat ziet er namelijk wel heel krom uit. Ik zou zelf 32 ... 17-21 doen, wat Martin ook aangeeft. En volgens mij kan op de 35e zet ook nog redelijk goed 17-22, alhoewel dat wel een beetje rommelige varianten oplevert. (bijvoorbeel moet volgens mij dan na 38-32 14-20, na 42-37 23-28, en na 26-21 23-29).

32. ... 17-21 Deze stand zou toch nog wel doen moeten zijn voor de zwartspeler. Op zet 32 komen naar mijn idee 2 zetten serieus in aanmerking: 17-21 met het idee om nu op 31-26 naar voren te ruilen, de andere optie lijkt mij 18-23, maar wellicht vond de zwartspeler de zet 31-26 een beetje vervelend om toe te laten.

12. ... 16-21 13. 31-26 11-16 14. 37-31 07-11

12. ... 01-06 13. 34-30 10-14 14. 37-32 22-27 15. 31x22 18x27 12.1-6 is een zet die A. Georgiev wel eens doet. 16. 32x21 17x26

Goed gedaan Harm.