Moet je nodig blijven zaniken over dat "vervelende 1. ... 17-22x21", Martin! ;-)
Kees zal wel balen, weer niet gewonnen van die Martin met zijn safety first spel!   
Voor straf een potje terughakken is trouwens ook niet echt stijlvol van Kees.  

Fijn te lezen dat je nog iets van mijn commentaren opgestoken hebt, Hanco!

Ik heb hier in 11 maanden veel opgestoken, vooral dankzij jou, Martin. Nogmaals dank daarvoor!
Maar ik vind het jammer dat zelfs een topgrootmeester als jij kennelijk een remiseopdracht krijgt als hij het tegen Kees Thijssen moet opnemen. Ik zie jullie liever op leven en dood dammen.  

De opdracht was zijn bloed te drinken, Hanco:-)

Ik heb er - gelukkig -  geen verstand van , maar ik vind het spel van Kees hier nog vrij constructief.  Hij ruilt op zetje 22  voor het eerst , en dan ook nog eens logisch en "noar veuren".    Pas als zijn opponent al het materiaal vakkundig in het doosje heeft geruild besluit  "de Vijfvoudige" om met 35.  37-31 de rest op te bergen.
 

Een foutloze partij! Bezien de opstelling natuurlijk wel logisch dat beiden geen idiote risico`s gaan nemen in dit treffen. Kees probeerde inderdaad wel wat, maar Martin maakte de gang van zaken vakkundig dood.

Niet foutloos , maar zoutloos 

 

Waar zitten de fouten dan, Paul? Ik heb ze zelf niet kunnen spotten...

Zo hee , zo'n serieuze vraag kreeg ik de afgelopen 25 jaar niet van je , Paul. Hhmm , eens denken.
Het was een lolletje , maar om toch antwoord te geven op je vraagje ; de INSTELLING van de topspeler zou je al een tikkie fout kunnen noemen.




 

Dat is een kwestie van persoonlijke opvatting Paul. Speltechnisch lijkt me niets mis met deze partij. Als je goed kijkt naar de opstelling in deze wedstrijd, dan moet je kunnen zien waar de kansen van Hijken lagen. Die kwamen er uit Als je dit treffen beschouwt als een indivudueel treffen ipv van een TEAM-treffen, dan heb je het mis , naar mijn idee.( Hijken wilde die wedstijd winnen.)  

Ik zag Hans Jansen ook een keer in Hijken merkwaardig op remise spelen tegen Hein Meijer, die normaliter toch wel Hans' mindere is. Waarschijnlijk spreekt men bij Hijken vantevoren af tegen wie op winst kan worden gespeeld en tegen wie per se geen risico's moeten worden genomen. Bizar natuurlijk dat daardoor ook spelers als Hans en Martin met knechtenwerk worden opgezadeld, maar ook wel een beetje begrijpelijk omdat er iemand is die ze ervoor betaalt. Gantwarg zei al: "wie betaalt, bepaalt."    

Om remise tegen de vijfvoudige als knechtenwerk te betitelen vind ik niet proportioneel denken Hanco. Een normale uitslag op zijn minst, lijkt me. In team-wedstrijden sta je altijd in dienst van de anderen en de opstelling bepaalt in zekere zin je wedstrijdinstelling, als het goed is....

Beste Paul ,
Als je nou van 1 persoon de afgelopen tig jaar gehoord hebt hoezeer het TEAMbelang moet prevaleren boven individueel belang  , dan ben ik dat wel. We spraken er ook talloze malen (per mail) over.
Dat van "foutloos , zoutloos"  was maar een lolletje. Mij goed kennende had je dat natuurlijk wel begrepen. Zoals je dan ook  wel begreep dat ik geenszins een oordeel wilde geven over eventuele speltechnische fouten.  Daar heb ik A het talent niet voor en B de zin niet in om een dergelijk partijtje langer dan 1 nano seconde te bekijken.

Veel plezier en succes gewenst verder.

 

Toen Martin kampioen van Nederland was, ging Kees bij Martin in de leer, Paul. Daarop volgden vijf titels.

Deze topgrootmeesters knechtenwerk (risico's uit de weg gaan) laten verrichten is jammerlijk, maar het lijkt er helaas vaak bij te horen. Het doet me denken aan de tijd van Bert Raven bij Hiltex. Bert had geen trek in al die opdrachten in Hiltex 1 (mocht bijvoorbeeld geen Keller met wit!) en ging in het tweede spelen, waar hij wel van alles kon uitproberen wat hij heel graag wou spelen. Achter elkaar plaatste Bert zich toen vanuit Hiltex 2 voor de Finale van het persoonlijk kampioenschap van Nederland. Schitterend vond ik dat!  Maar voor Bert waren de centen van ondergeschikt belang. Dat ligt voor veel topgrootmeesters een beetje anders. Wie betaald wordt, bepaalt niet. ;-) 

Hanco, ik vind dat je rookwolken opwerpt. In diezelfde tijd trainde Kees ook met mij, die hoegenaamd niets gepresteerd had. Dit telt niet. Het gaat gewoon om de wedstrijdtactiek en ik kan Martin hier volkomen begrijpen. Hij vertrouwt gewoon op zijn team-maten! Als je naar team-wedstrijden kijkt, kijk dan ook naar de tactiek. Af en toe dragen spelers water, zo is het.  

Waar is Bert Raven gebleven , Hanco ??   Een geweldige speler , inderdaad ondernemend.
Bert Raven legde mij eens het volgende uit ;
" 1. 32-28 , 18-23  2. 38-32 , 12-18  is voor mij een totaal andere partij dan  1 .33-28 , 18-23 . 2. 38-33 , 12-18 , terwijl het na 2 zetten identiek staat ".  Dat vond ik een tikkie ver gaan , maar ik begreep wel wat hij bedoelde , geloof ik. 

Overigens , die paar centjes in de damwereld kunnen toch niet de reden zijn dat spelers maar en mass tegen hun aard gaan spelen en hun oren laten hangen naar de "betaler" ?   Gelukkig is dat bij Veulendam dan nooit aan de orde geweest , durf ik wel te stellen.

(A propos ; Johan Veerman - je tegenstander van gisteren -  won een keer van Raven , in het kampioenschap van Noord-Holland !!)

Voor Bert was dammen onlosmakelijk verbonden aan bier drinken en shag roken, Paul. En hij wou van bier en shag af. Toen is hij ook gestopt met dammen. Hij was een fantastische speler en uitvinder van veel nieuwe ideeën in allerlei openingen. Hopelijk gaat het goed met hem. 

Sorry, dat ik nog even aanhaak, maar dat spelers op een bepaald moment wat "voorzichtiger" spelen, heeft er volgens niets mee te maken, dat zij tegen hun "aard spelen. Ik wil jullie niet tegen de haren instrijken, maar dit gaat me wel van het hart. Ook die voorzichtigheid is hun "aard" en niet wat jullie willen zien als hun "aard" .Misschien willen jullie niet zien, dat zij knechten van hun betaler zijn, maar het riekt er op deze manier naar, dat julie willen, dat ze knechten van jullie zijn...Misschien een wat korzellige opmerking , maar wie oordeelt, oordele ook zichzelve, amen.

Inderdaad een wat korzelige opmerking, Paul! :-) Onze Volendamse vriend had het trouwens niet over knechtenwerk en ik geloof dat hij net zo min als ik van jullie knechten wil maken, hahah. Maar je hebt ook wel gelijk dat voorzichtigheid in de aard van sommigen zit. Ik zie liever de avontuurlijke partijen van Kees tegen Hans Jansen, of Schwarzman tegen Samb, als beide spelers elkaar naar de keel vliegen. Maar dat mag men natuurlijk niet van elke topgrootmeester verwachten, daar heb je ook wel gelijk in.     
 

Volkomen logisch hoe Martin heeft gespeeld.Wat als hij een prachtige risicovolle partij speelt die toevallig niet goed afloopt en het wordt 10-10?Dan krijgt hij een storm van kritiek over zich heen van zijn teamgenoten.Hijken wil na 3 jaar weer eens kampioen worden.Harm, Roel en Hendrik moesten op winst spelen en hebben ook gewonnen.Teamopdracht goed uitgevoerd door Martin!Net als Domchev die de sterkste Culemborger zonder risico's in bedwang hield.Tien van dit soort partijen tegen VST en de titel is binnen lijkt me

Dat betwist ook niemand , Maarten.
Ik ben zelf erkend voorstander van TEAM-spelen. Anders wordt een wedstrijd louter een optelsom van 10 individuele prestaties.
Je moet overigens wel goed lezen ; Martin's opdracht was nu juist om "bloed te drinken".  Hij heeft vooral die teamopdracht dan niet uitgevoerd en zijn eigen plan gekozen door inderdaad verstandig eieren voor zijn geld te kiezen

Dat bloed drinken was volgens mij een grapje van Martin.Maar misschien ook niet.Het lijkt mij ook verstandig om niet je nek uit te steken tegen een van de sterkste spelers van een gevaarlijk team

Als jij of Paul Sier zo speelt als Martin tegen Kees, kan ik me voorstellen dat men zegt: "goed gedaan, Maarten, al het spelplezier van Kees vakkundig bedorven, het spel mooi dood gemaakt! Leve het teambelang"  :-)
Maar Martin is net als Kees een topgrootmeester en heeft daardoor een voorbeeldfunctie. Dan kun je zoals Paul O. beweren dat het in Martin's aard zit zó te spelen, maar ik heb gelukkig wel andere kantjes van Martin's aard op het dambord gezien en toen was hij wél uit op "bloed drinken". 
Het verhaal van Paul Sier bij de partij Virny-Baljakin bevat veel waars. Met dat soort partijen op grootmeesterniveau zal het dammen als sport en als kunst steeds minder serieus worden genomen. Daarom mogen we blij zijn met jonge Nederlandse grootmeesters als Van IJzendoorn, Groenendijk, Sipma en Boomstra, die er wel bijna altijd vol voor gaan, net als Kees als hij geen spelbederver als tegenstander heeft.      

Als ik het goed begrijp, kun je in dit soort wedstrijden het beste in het teambelang deze regels aanhouden: 1. Als twee (top)grootmeesters tegen elkaar spelen, dienen ze zo snel mogelijk in veertig zetten al ruilend naar remise te spelen; 2. Als twee spelers meer dan bijvoorbeeld 50 ratingpunten verschil hebben, moet de speler met de laagste rating proberen al ruilende remise te behalen.

  Ja , we kunnen erover blijven babbelen.

Wat m.i. speelt is het feit dat dammen per saldo een individuele sport is. Team-wedstrijden passen daar eigenlijk niet goed bij , waardoor het concreet stellen van teambelangen ook al een probleem wordt.  Teamopdrachten zijn makkelijk uit te spreken , maar veel minder goed uit te voeren.  En net wat Hanco zegt  - en ik elders ook bedoelde -  deze teambelangen staan (vaak) haaks op de essentie van  individuele TOP-sport.
Maar goed , teamwedstrijden zijn hartstikke leuk en omdat de dambond voor 98% uit amateurs bestaat die dammen vooral als leuk spel beoefenen ,  moeten we dat ook zeker in ere houden,

 

Ik zei "ook in de aard" Hanco, met nadruk op ook....

@ Eddie, voor de topgrootmeesters is dammen werk en soms hebben ze net als anderen geen zin om naar hun werk te gaan. Partijen als Virny-Baljakin zijn het gevolg van wat we Martin hier zien doen. Bij het laatste wereldkampioenschap in Estland kwam het vaak voor dat één van de twee geen zin had en dat daarom snel remise werd gegeven. Zelfs een hartstochtelijk liefhebber als Schwarzman gaat af en toe accoord met een snelle remise, omdat het volgens hem geen zin heeft energie te verspillen als zijn grootmeesterlijke tegenstander op remise uit is. Normaliter zullen er steeds meer spelers het topgrootmeesterniveau halen. Dan ontkomen we er waarschijnlijk niet aan de spelregels aan te passen, zoals al vóór de Tweede Wereldoorlog voorspeld werd door de founding fathers Jack de Haas, Cornelis Blankenaar (!), Herman Hoogland, Wiebe Monsma en David Douwes, in het tijdschrift van Hoogland & De Haas. 

Heren, kijk eens naar de loting van de wedstrijd:

== Ivan Trofimov (1474)     -    Bassirou Ba (1460)
== Aleksej Domchev (1439) -  Pim Meurs (1521)
++ Harm Wiersma (1522)  -    Pieter Steijlen (1422)
++ van der Zee(1406)        -    Simon Harmsma (1089)
++ Wouter Sipma (1461)   -    Paul Oudshoorn (1396)
++ Wouter Wolff (1471)    -    Uladzislau Valjuk (1368)
++ Roel Boomstra (1562)  -    John vd Borst (1351)
== Martin Dolfing (1530)    -    Kees Thijssen (1476)
== Auke Scholma (1467)  -    Jean M Ndjofang (1467)
++ Hans Jansen (1457)    -    Tjeerd Harmsma (1389)

Vanuit Hijken gezien zijn er drie pijnpunten. Dus ook zonder teamopdrachten is het logisch dat deze spelers, Trofimov, Domchev en Dolving de deur op slot gooien.  In de Tour de France is ook niet iedere etappe spannend. Auke is een geval apart, redelijk onbestuurbaar lijkt mij, te vergelijken met Hugo Schut in DCIJ-1978. Ik denk dat deze partij prima lesmateriaal is voor spelers die de techniek van het beton-dammen willen beheersen.

Verder vind ik 13, 35-30 echt een prachtige zet, evenals 22. 33-29x29.

Auke begint elke partij met de bedoeling te winnen, Kees, nooit om vooral maar niet te verliezen. Auke realiseert zich heel goed dat hoe meer er aan de top wordt betondamd, hoe eerder ons eindspel de nek wordt omgedraaid ten gunste van het Hoogland Systeem of de Delftse Telling, wat ook grotendeels het einde zou betekenen van Auke's geliefde Damproblematiek.
Hoe vaak spelen de door velen hoog gewaardeerde oud-kampioenen van Nederland Kees Thijssen en Martin Dolfing tegen elkaar? En als het eindelijk weer zo ver is krijgen we een hakpartij voorgeschoteld, omdat één en later twee vooral bezig zijn met angst om te verliezen.  
Ton Sijbrands (fel tegenstander van het Delfts) zei in een interview in 2017 met Martin de Wolf van De Variant dat hij het jammer vindt dat sommige spelers niet wat meer het avontuur aangaan en op die manier een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van het spel: "We zitten er gigantisch ver vanaf dat we alles weten van de varianten die gespeeld kunnen worden in het damspel. Ik hoor dat wel eens van niet-dammers, dat dammen al helemaal uit geanalyseerd zou zijn. Dat is misschien bij checkers zo, maar daar weet ik niets van. Maar het 100 ruiten spel is daar nog lang niet aan toe." 

Dit hoort gewoon bij teamwedstrijd tactiek, dat maakt de bondscompetitie ook zo interessant. In Huissen in de jaren 90 waren de rollen ook zo verdeeld: 'Four Tops' Jansen, Baljakin, Van Aalten en mijn broer gingen voor de winst (afhankelijk van opstelling wel), de rest waren 'afstoppers' inclusief myself. Betekent dat dat je altijd tegen iedereen remise moet harken? Natuurlijk niet. Ik snap het geneuzel of een snelle remise niet zo goed.

Niet het spel maar de titel is het belangrijkste, Hanco.In 1960 won Feyenoord met 9-5 van Ajax en Real Madrid speelde met 5 aanvallers.Die tijden zijn ook voorbij.Barca wilde zaterdag ook niet voetballen bij Atletico en Frankrijk wordt wereldkampioen met schijtbakken-voetbal.Miljoenen mensen zitten zich stierlijk te vervelen bij die wedstrijden.Wat dat betreft zijn veel topdammers net voetballers.Dat de wereld en de mensen veranderen daar doe je niets aan.Alleen eindeloos een discussie voeren

Niet te vergeten Mourinho, Maarten. De Mammon verpest veel, zelfs als er zo weinig centen in omloop zijn als in de damwereld. Want dat "teambelang" en die titel is natuurlijk vooral het belang van de sponsoring.
Misschien dan toch maar het Hoogland Systeem invoeren, of de Delftse Telling. Zonder remises worden betondammen en hakken wellicht zinloos.  ;-)   

Hallo Hanco, Zojuist lees ik dat de WK-tweekamp tussen Carlsen en Caruana na 12 remises gelijk is geëindigd. De tiebreak volgt. Als door spelregelveranderingen de remisemarge smaller wordt, dan gaan de GMI's nog voorzichtiger spelen. Het probleem zit niet in het spel, maar in de spelers.

Oud-wereldkampioen Vladimir Kramnik had kritiek op het spel van Carlsens:

‘Hij zou zijn verantwoordelijkheid als wereldkampioen moeten kennen. Het stemt mij een beetje droevig hem zo lui te zien spelen. Hij weet heel goed dat zijn zetten niet de sterkste zijn, maar dat interesseert hem niet. Het vermijden van risico is voor hem het enige dat telt.’

Het paradijs ligt achter ons. Hier moeten we het mee doen.
 

Zullen we hier de discussie maar sluiten? Gaat weinig over de partij.