Yuri’s weergave klopt, Jasper. Hij speelde een keurige, degelijke en geduldige partij en kwam niet in de problemen. In het eindspel had hij al 2 keer remise voorgesteld. Natuurlijk had ik dat moeten accepteren – ik zag ook geen concrete winst - maar een duiveltje op mijn linkerschouder siste “niet doen, misschien maakt hij nog een foutje, denk aan je rating”. Rating, wat doet die er nou toe voor een middelmatige speler, maar Ik luisterde toch naar het hese stemmetje en ging door. Toen Yuri even later inderdaad mistastte (en er zelf ook van schrok) kon ik het echter niet over mijn hart verkrijgen de niet verdiende winst te pakken. De tussenstand in de wedstrijd had onze degradatie al bezegeld en waarom zou ik dan nog even een jongen van 11 jaar, die zo secuur speelt en alles in zich heeft om het nog ver te schoppen, met een zure nederlaag opschepen? Het ratingduiveltje siste en sputterde, maar deze keer was ik hem de baas en reikte mijn talentvolle opponent de remisehand.  Dat betekende een schoon geweten en 3 punten: 1 tegen Yuri en 2 tegen het duiveltje