2 jaar geleden trapten we het seizoen voor de provinciale competitie ook af tegen DDV. Dat leverde destijds een klinkende 8-0 overwinning op voor 020. Deze keer was de afloop anders, maar dat lag al in de lijn der verwachting…

De spionnen van 020 hadden al gefluisterd dat Ruph als teamcaptain van DDV ambities heeft dit jaar: hij had Kees Thijssen zover gekregen mee te doen tegen regerend kampioen 020. Zelf zat hij aan bord 2, good old Herman van Westerloo op bord 3 en ‘lastpost’ Martin Kruiswijk op bord 4. Wij kwamen op met onze basisopstelling en onze gemiddelde rating was voor de verandering een keer lager dan die van de tegenstander. Tijd voor een list…

Door mezelf op bord 1 te posteren tegenover Kees kregen we overwicht aan bord 2 en 4. Als Rob (aan bord 2) dus zou winnen van Ruph en Paul (aan bord 4) hetzelfde zou doen tegen Martin Kruiswijk, dan hoefde Thijmen aan bord 3 alleen Herman van Westerloo op remise te houden om de overwinning toch naar 020 te laten kantelen. Aangezien Kees bijna 600 ratingpunten meer heeft dan ik, hadden we achter mijn naam alvast een ‘nul’ genoteerd.
Maar ja, dammen is een remisespelletje, dus Kees mocht het eerst even bewijzen. Daar investeerde hij veel tijd in en kreeg daar maar een licht overwicht voor terug. Reden genoeg om nog even door te spelen…
Ondertussen had Rob tegen Ruph een winnende stelling op het bord gekregen. Rob speelde echter pas zijn derde serieuze partij na een lange zomerpauze en had dus veel tijd in de partij geïnvesteerd. Op het moment dat hij dacht Ruph klem te hebben ontglipte hem een foute zet en was Ruph er als de kippen bij een combinatie te nemen: de rollen waren opeens omgedraaid en Ruph mocht de felicitaties in ontvangst nemen. De tactiek klopte wel, maar de tussenstand was gewoon 2-0 voor DDV.
Aan bord 3 speelde Thijmen een onorthodoxe opening. Herman wist er wel raad mee en dwong Thijmen tot overgave. Hiermee kon een streep door alle plannen. Alleen een klein wonder kon 020 nog helpen aan een ‘resultaat’.
Kees had ondertussen nog steeds geen winnend voordeel tegen mij bereikt en kwam al aardig in tijdnood. Zou er dan toch wat te halen zijn? Helaas kwam ik zelf ook in gierende tijdnood. Even teveel gewend aan het KNDB systeem van steeds een minuut per zet erbij en te laat onderkend dat 15 zetten binnen anderhalve minuut teveel gevraagd is voor deze modale dammer. Na zet 36 was het enige doel nog om de 50 zetten op tijd te halen. De schijven vlogen over het bord, de klok werd mishandeld en bij zet 49 viel de vlag in verloren stelling, alhoewel (tot mijn verbazing) het aantal houtjes nog steeds gelijk verdeeld was. Natuurlijk kan Kees veel beter sneldammen, maar ook hij miste een paar keer de beste voortzetting. Uiteindelijk een ‘nul’ waar natuurlijk weinig op af te dingen viel.