Na afloop verklaarde zwart dat hij zich een paar keer had verkeken tijdens de partij. Hij dacht dat bepaalde schijven in de varianten, die hij voor ogen had gehad, er niet meer zouden staan. Bijvoorbeeld op de 32e zet zou de schijf op 14 er niet meer staan. Gelukkig stond deze er wel. Wit kwam een schijf voor. De eerste off-day van Dekker. Het is net de Tour de France. In het slot van de partij begint de tijd weer eens te knijpen voor wit, terwijl hij voordeel heeft. Op zulke momenten dreigt de winst de mist in te gaan. Op de 54e zet was dam halen op veld 4 beter, vond Johan Teake Dekker direct na afloop. Dit geef ik toe. De 55e zet, 5-19, was onnodig. Direct 32-27 was uit geweest, liet Dekker zien. Toen zwart 18-23 deed was het per ongeluk toch nog winst voor wit middels 19-30. Wit wist niet eens zeker of het won, maar moest wat, omdat wit bij weglopen met de dam op slag zou komen te staan, waarna zwart zou kunnen achterlopen met 21-26. Erwin Heslinga: 'Ik dacht, wat speelt die Nagel nou. Dit komt op de kop verkeerd'. Na de 1-om-2 deed zwart 57.21-26. Johan Teake Dekker deed deze zet, omdat hij scherp had gezien dat 57.17-22 ook zou verliezen na 31-26 22-27 26x17 27x29 30-24 29x20, waarna het regeltje van de vierde rij in werking treedt: Als wit het eerst op de 4e rij staat, wint wit; is zwart eerst, dan wordt het remise.'