Eindspel is bekend van Wiersma-Gantvarg, WK-match 1979.
Volgens mij heeft Jannes van der Wal aangetoond dat dit altijd remise is. Gantvarg en Wiersma grepen toen ook een paar keer mis.
Kees Pippel zal het allemaal wel weten...

Interessante materie, Piet. Heeft het ermee te maken dat je op het goede moment met zwart op 39 moet staan om dan als wit naar de slotstand in de partij toewerkt te kunnen storen met 39-48? 

En dat Elena in dit geval dus een zet te vroeg op 39 stond?

Dat eindspel is (o.a.) behandeld door Stef Keetman in Dammen nummer 133/134. 
Maar het is niet aan te raden om dat artikel ook daadwerkelijk te bestuderen, tenzij je Kees Pippel heet.

Ook de analyses van Jannes van der Wal in De Brouwerij 53/54 en Kees Pippel in Dammen nr 0 zijn de moeite waard om te bekijken. 

This endgame is best to learn from very useful book Eindspelkunst of Gerrit L. de Bruijn, 2018. The book is about all kinds of 4x2 endgames and is (error) proved by computer software.

Telkens als ik de naam De Bruijn lees moet ik denken aan het potje dat ik tegen hem speelde waarin een volkomen gewonnen stand verpest werd in een 4 om 2, waardoor ik onterecht ontsnapte. Ik vermoed dat dat niet meer in het boek gekomen is ;) Mijn tegenstander is natuurlijk een sterke speler en de combinatie met dat boek maakte die remise wel leuk achteraf.

Mooi gespeeld door de witspeelster, hoor! Ze kwam een volle en gezonde schijf voor. Opmerkelijk taai verzet daarna nog.....

Besproken in Dammen nr 0.

65. ... (22-39 Goed gezien door Rienk: op het verkeerde moment ) 22-06 66. 41-46 06-39! 67. 32-27 39-48 68. 37-32 48-43 69. 46-37 (43-30 ==) 43-49 70. 37-48 49-35 71.

(71. 32-28 35-19 72. 28-22 19-35 73. 22-17 35-49 74. 27-22 49-32 75. 17-12 32-37 76. 48x31 26x37)

27-22 35-19 72. 48-37 19-35 73. 22-17

Hier concludeerde ik tot winst voor wit. Maar Johan Bastiaannet speelde:

35-44 74. 17-12 44-49 75. 32-28 49-32 ==

Dit is zeker niet de enigste remise. Maar wel makkelijk te onthouden.

Door Baris Dukel aan mij gecommuniceerd naar aanleiding van de partij Cazemier - Schotanus gespeeld in het Turkstra-toernooi PFDB 1966. Een eerste analyse in Damnieuws van DCIJ, 1972, nr 2 en 3.

Elena bevindt zich in goed gezelschap: Ben Provoost - Emre Hageman.

@Kees: Dank voor de uitleg en de links! In het verleden heb jij me dit eindspel al eens tijdens  een training bij DCIJ onderwezen (Het was toen eigenlijk de bedoeling dat ikzelf de les zou verzorgen...).Leuk om jullie clubblad te zien, ook.