Ik vroeg me af waarom deze Woldouby-variant op de 46ste zet zo abrupt tot een einde was gekomen. Een verslag op de website van Huissen gaf opheldering: "Rob Schrooten speelde tegen Dinant Spieker aanvankelijk sterk. Na de opening kwam er een Roozenburg stelling op het bord. Na wat heen- en weer ruilen kreeg de partij een klassiek karakter. Dat leidde naar de bekende klassieke Woldouby positie. Dit had Rob natuurlijk kunnen voorkomen door 37…23-29! te spelen. De Woldouby stelling spelen met heel weinig bedenktijd, dat is gewoon zelfmoord. Dat kun je bijna nooit goed doen. En zo geschiedde dus ook. Maar op moment van opgeven moet Rob “gewoon” 46…26-31! spelen. Winst is dan nog ver weg voor de Doetinchemer."

Je zou kunnen zeggen dat remise dan ook ver weg is. maar zwart kan nog wel vechten.

42. ... 23-29 43. 34x23 18x29

Dit is makkelijk remise, dat is de woldouby ook als je het goed kent.

45. ... 24-29

Dit is beter, dan is het altijd makkelijk remise.

46. ... 26-31 47. 37x26 23-29 48. 28-23 19x37 49. 30x10 29x38 50. 10-04 16-21 51. 27x16 37-41 52. 39-33 38x29 53. 04-15 29-34 54. 15-24 34-39 55. 24x21 39-44

Dit zal wel remise zijn.

Nou Martin, In je laatste variant ipv 52.39-33 kan wit verder met 52.4-10 41-47 53.10-37 en zwart moet nog aan de bak om de remise er uit te halen. Menselijk gezien een zware taak. De actie 52.39-33 enz. wint wel als zwart 51...37-42? zou spelen ipv 51...37-41!

Martin, je schreef hierboven dat 45. ... 24-29 altijd makkelijk remise is. Dat is, neem ik aan, gebaseerd op de volgende variant, door Kosminski in 1964 ontdekt: 46. 39-33 12-17 47. 33x24 17-21 48. 38-33 23-29 49. 28-23 19x39 50. 24x44 18-23 51. 27-22 13-18 52. 22x13 14-19 53. 13x24 21-27 54. 32x21 16x27 En ongeveer hier houden de meeste analyses op, inderdaad met de constatering dat de witspeler niet meer kan winnen, ondanks zijn materiële voordeel. In Turbo Dambase komt de stelling 27 keer voor, waarvan er toch 6 partijen in een winst uitmonden. Dus zó makkelijk is die remise misschien toch ook weer niet. In het bijzonder vielen mij twee partijen op van sterke spelers, te weten Meijer die in 2006 verloor van Jansen en Provoost die in 2013 verloor van Clerc. Beide partijen gingen als volgt verder: 55. 24-20 23-28 56. 20-14 27-31 Hier dient 27-32 gespeeld te worden, merkt Drost op bij de partij Clerc - Provoost op deze site. 57. 14-10 31x42 58. 10-05 28-33 59. 25-20 42-47 60. 20-15 33-38 61. 44-39 38-42 62. 30-25 47-36 63. 39-34 36-18 64. 34-30 42-48 En vanuit deze positie slaagden zowel Jansen als Clerc erin alle witte schijven tot dam te laten promoveren. Jansen won vervolgens na 115 zetten en Clerc na 101 zetten. Theoretisch lang remise, althans volgens Kingsrow, maar praktisch blijkbaar niet eenvoudig.

Dank je Ronald. Ja Eric dat is o.a gebaseerd op die variant.