Dé titanenwedstrijd uit de provinciale competitie. Heeft Tjalling nergens de winst gemist...

Het ging om het persoonlijk damkampioenschap
van Friesland (FK Dammen), waarbij Tjalling
als medekoploper kans had op de ttitel.
Zijn concurrent Erwin Heslinga had de avond
ervoor remise gespeeld tegen Willem Leijenaar.
Bij Winst zou Tjalling kampioen  zijn geworden.
Dat dit niet zo mocht zijn, zelfs niet na remise en
op grond van weerstandspunten, zal aan de Kosmos
hebben gelegen.

Het was moeilijk om vantevoren een strategie tegen
de zwartspeler te bepalen. Zwart weet te veel.
Maar beter geen flankspel, bedacht ik.
En dus ook niet 30-24. Pure angst dus.
Ik wist zeker dat ik met zwart zou spelen, totdat
mijn naamkaartje aan de witte kant stond.
Tot dan toe zat ik met de vraag: 'Wat antoord ik
op 33-29. Op het kalme 19-23 komt hij natuurlijk
met 35-30 en zal hij wel slapend winnen.
Een voorbereiding van 'lik me vessie' natuurlijk.
Hetgeen zijn redenen heeft, maar dit terzijde.
Goed, ik was aan zet en deed 32-28 met als doel
mijn tegenstander een beetje te vervelen met 
spel zonder ... eh .... echt spel en dan maar eens zien.
Het verwonderde mij dat ik tot 2x toe schijf 36 in het
spel kon brengen. Op zet 25 en zet 37.
Lastig werd het na de afruil 41.11-17.
De tijd hield geen pauze en hoe de witte stand op te
bouwen. Zwart had de meer flexibele stand.
Vleugelcontrole dan maar op rechts en verder een
normaal klassiek vormpje maken.
Met 48.15-20 probeert zwart wat, maar dit breekt
hem in feite ook op. De vraag is of andere acties
wel slagen. Het voordeel van zwart, blijkt in de partij
ook het nadeel te zijn. Het noodzakelijk offer is één
van de meest ideale offers, omdat er altijd
tegengeofferd moet worden.
Op zet 59 speelt wit 22-17. Het publiek stond met
de tong uit de mond te kijken.
T jalling dacht lang na.
Waarschijnlijk keek hij naar 12x23 33-28 26-31 op
zoek naar drievoudige oppositie.
Besloten werd te slaan met 59.29x33 met remise.
Het woord is aan Tjalling, die vast en zeker meer
heeft gezien.

 

Mijn laatste FK-partij, het is mooi geweest. Een partij van niks, waarin ik wat kleine valletjes openzette, maar Sietse gaf gen krimp, heb hem nog nooit zo degelijk zien spelen....
Toen ik Sietse in de slotfase nog in slecht klassiek dwong. herleefde de hoop. Ik wilde eigenlijk winnen met 48... 11-16 49.22x11 16x7 maar zag toen dat 50.28-22 nog kon, ba! 
Blij dat het erop zit, de laatste week enorm veel energie verspild dankzij de spelletjes die Erwin Heslinga met mij en de andere deelnemers gespeeld heeft. Willem Leijenaar had ook geen enkele rem om ons kampioenschap op zijn kop te zetten. 
Er was een paar jaar geleden ook eens zo'n dwaas die zelf nieuwe regels ging verzinnen, omdat het hem zo uitkwam, en Erwin is in zijn voetsporen getreden. Dit doe ik mijelf niet nog eens aan, voortaan ga ik wat leukers doen op mijn vrije zaterdagen.

Tjalling,WAAROM