Egbert van Hattem, 8 april 1999

Clerc stelt zich kandidaat voor zevende damtitel

Het NK dammen is een toernooi van winnaars en verliezers maar zonder uitblinkers. Slechts vier spelers hebben een plusscore, zonder dat een grote kampioen zich aandient.... 

Hoewel links en rechts heel wat winstpartijen vallen, hebben de drie koplopers slechts een score van plus twee. Het is symptomatisch voor de matte sfeer van het toernooi: veel fouten en weinig hoogstaand spel. Gerenommeerde spelers als Gérard Jansen en Wieger Wesselink lieten nog niet eenmaal een aansprekende winst in stijl aantekenen. Dan staat de flets spelende Huissenaar Mark Kemperman - nog maar 22, en dan al zo degelijk - er met één overwinning beter voor.

Rob Clerc is de enige ongeslagen speler die twee winstpartijen boekte. Veel voordelige standen kwamen onvoldoende uit de verf, zoals tegen Ron Heusdens in de vierde ronde. Wel strafte Clerc een grove positionele fout van Hans Jansen in de vijfde ronde technisch goed af, en won hij gisteren van de snelle maar even lichtzinnige Barkel.

De Vriezenvener bleef vertrouwen op het geluk dat hem in dit toernooi zo lang toelachte. In een weliswaar lastige klassieke stand verzuimde de witspeler met nauwkeurige manoeuvres het nadeel binnen de perken te houden. Barkel had de tijd aan zichzelf, maar verder dan een zwaar nadelige afwikkeling en een povere verdediging in het afspel kwam hij niet in de 77 minuten bedenktijd die hij voor de hele partij gebruikte.

Met zijn tweede nul op rij was de debutant meteen een illusie armer. Daags tevoren verloor hij naïef een schijf toen rode lantaarndrager Fred de Koning hem verraste met een simpele, onpareerbare dreiging.

Ook Kees Thijssen maakt een vrije val door. Hij speelde dinsdag een ongelukkige partij tegen strateeg Arjan van Leeuwen, die telkens druk hield op de witte stelling. Het was aan Thijssen om zijn klasse te tonen door de opgerukte, omsingelende contouren van zwart te weerstaan.

Dat had op de vijftigste zet nog gekund maar hij zag het niet. Toen na de tijdnood naar een dodelijke vier om vier stand werd afgewikkeld en Van Leeuwen zich onder het publiek mengde, hief Thijssen zijn ogen op en sprak hardop: 'slecht, slecht, slecht.' Dat was goed gezien, want Van Leeuwen speelde onberispelijk naar winst.

Gisteren werd het nog erger. Omdat Thijssen aan zichzelf steevast de hoogste eisen stelt, houdt hij ook in goede standen weinig bedenktijd over. Zo kon het gebeuren dat debutant Gil Salomé een schijnbaar goede afwikkeling van Thijssen fraai riposteerde door zwart een verrassende slagkeus voor te schotelen. Om doorbraak te vermijden, moest Thijssen anders slaan dan gepland en een ellendig slecht eindspel toestaan.

Salomé - die in 1979 vanuit Frankrijk naar Nederland kwam om zoveel mogelijk te kunnen dammen - profiteerde toen Thijssen goede verdedigingskansen, die zich plotseling hadden aangediend, om zeep hielp. Ook Ron Heusdens had dinsdag niet mogen klagen wanneer hij van Hendrik van der Zee had verloren. Van der Zee speelde een stijlvolle laveerpartij met een zwarte schijf op 36. De strategie was de witspeler op het lijf geschreven, maar het lot bepaalde dat het eindspel merkwaardig genoeg remise bleek te zijn. Heusdens toonde veerkracht.

Gisteren kreeg hij tegen Gérard Jansen in de tweede partijhelft zeer voordelig spel. De naar zijn vorm zoekende Huissenaar had in het middenspel tal van goede plannen, maar behandelde de halve hekstelling gecombineerd met een witte schijf op 15 verkeerd. Heusdens blijft daarmee met Rob Clerc en Arjan van Leeuwen, die vandaag tegen elkaar uitkomen, bovenaan staan.