Ton Sijbrands in de Volkskrant van 7 mei 2005:

Voorsprong Thijssen had groter kunnen uitvallen

De partij die Kees Thijssen in de tiende ronde van het Nederlands kampioenschap tegen Ron Heusdens speelde, vormt een treffende illustratie van de stelling dat de drievoudige titelhouder op een nog hogere score had kunnen uitkomen.... 

Maar dan gaat het mis. In wederzijdse tijdnood (beiden hebben nog maar drie minuten voor tien zetten) maakt Thijssen een vreselijke blunder, die Heusdens de gelegenheid biedt de vijandelijke dam af te nemen en met remise te ontsnappen.

Thijssen-Heusdens NK 2005

1.32-28 17-21 2.37-32 21-26 3.32-27 26x37 4.41x32 11-17 5.46-41 17-21 6.41-37 21-26 7.34-29 611 8.40-34 4 1-6 10.28x19 9.44-40 13x24 11.34-30 19-23 11-17 12.30x19 14x34 13.40x29 20-25 14.39-34 10-14 15.43-39 9-13 16.45-40 3-9 17.49-43 5-10 18.50-45 17-21 19.29-24 7-11 20.34-30 25x34 21.39x30 14-20

Enkele jaren geleden heb ik naar aanleiding van de partij Keller-Sjtsjogoljev (Kiev 1960) een aantal praktijkvoorbeelden behandeld, waarin de zwartspelers genadeloos profiteerden van de gelijktijdige bezetting van de velden 27, 24 en 30. Maar in het onderhavige duel zal de aanval op 27 geen moment uit de verf komen doordat Heusdens, die het zonder de formatie 3/9/14 moet stellen, voortdurend aan de andere bordrand wordt beziggehouden.

22.43-39 20x29 23.33x24 9-14 24.30-25 14-19 25.38-33 19x30 26.35x24 10-14 27.33-29?! 12-17(!) 28.39-33

Als gevolg van zijn 27ste zet (in plaats waarvan het rustige 27.40-34! nog sterker was geweest) moet wit plotseling wat gas terugnemen. Op 28.40-35 beschikt zwart namelijk over het verraderlijke 28...13-19!! 29.24x22 17x28 30.32x23 21x41 31.36-31 26x37 32.47x36 en nu 8-13-18!, 34...2-8, 35...4-10 en 36...15x44. Weliswaar zou diezelfde afwikkeling wit na 28.40-34 een gunstig eindspel laten (37.45-40 44x35 38.31-27), maar winst lijkt er na 38...10-14 39.36-31 11-17 40.31-26 14-19 41.25-20 19-23 42.20-14/15 23-29 43.34x23 35-40 niet meer in te zitten. Zie diagram 1 In de diagramstand moet zwart zich tot elke prijs met 28...13-19 en 29...17x39 verdedigen, ook al blijft wit na 40-34x34 beter staan. Heusdens' volgende zet staat gelijk aan capitulatie :

28...14-19? 29.25-20!

De inleiding tot een dam-voortwee-stukken die Thijssen het volle pond had moeten bezorgen. In plaat van de tekstzet niet 40-35x24?? wegens 30...26-31! en 31...13-19 met doorbraak.

29...19x30 30.29-24! 30x19 31.33-28 15x24 32.28-22 17x28 33.32x3 21x41 34.36-31 26x37 35.47x36 24-30 36.42x31 30-35 37.40-34 19-24 38.31-27 13-19 39.48-43 19-23 40.27-22

Ook van 40.43-39 was dodelijke kracht uitgegaan, bijvoorbeeld 40...35-40 41.3-26! 40x29 42.26-37 + of 40...24-29 41.45-40(!!) gevolgd door 42.27-21!, 43.3-20! en de spectaculaire rondslag 44.20x45 +.

40...24-29

Zie diagram 2

41.3-14 ??

In de veronderstelling een schijf te heroveren en daarmee het laatste verzet te breken, geeft Thijssen de winst juist uit handen. Na 41.22-18! 29x40 42.45x34 23x12 43.3x26 had hij huizenhoog gewonnen gestaan, bijvoorbeeld 43...4-9 44.43-39 9-14 45.26-42! 14-19 en nu kan zelfs al 46.42-37 19-24 47.37-42 24-30 48.34x25 35-40 49.39-34 +.

41...29x40 42.14x28 16-21! 43.45x34 21-27!

Een hoogst onaangename verrassing.

44.22x31 11-17 45.28x11 6x17

Remise. Het kan haast niet anders of Thijssen zal zichzelf de nodige verwensingen naar het hoofd geslingerd hebben. Toch was het - paradoxaal genoeg - een goede ronde voor Thijssen, en wel dankzij de onverwachte nederlaag die medekoploper Baljakin van Hans Jansen te incasseren kreeg. Twee dagen later zou Thijssen met een bliksemzege op Barkel de concurrentie op nog grotere achterstand zetten.