...

Voor het eerst mocht ik de degens kruisen met een oude bekende. Begin jaren 80 ben ik nog een blauwe maandag trainert van de nationale damesselectie geweest. Starring Iepie, Barbara Graas en talenten als Karen van Lith en de zusjes Schouten. Mijn enige verdienste was dat ik destijds de snelheidstest voor dammers heb ingevoerd: in een minuut zoveel mogelijk zetjes oplossen. Heeft blijkbaar geen indruk gemaakt want Iepie wist er niks meer van. Wel de trainingen van Hielke Hylkema, de onvolprezen auteur van De Flankaanval, nog steeds een van de beste leerboeken ooit. Ik moet de groeten aan hem doen. Zullen we doen! Dan de partij. Mijn tegenstander toonde iets teveel respect; tussen de 10e en 15e zet was ze na 14-19 bevreesd voor combinaties, die ik niet heb gezien.

De zet 15.33-29 had Iepie echter geruime tijd zien aankomen. Plus de 4 om 4 die ze er invlocht.  "Vaak begin ik dan te twijfelen en als ik het dan niet doe dan vragen ze waarom ik het niet gedaan heb. Daarom heb ik nu doorgezet. Ik moet meer op mijn intuitie spelen" Zo ver als Iepie heb ik niet gekeken moet ik bekennen. Ik zag de ruil vlak voor ik de tekstzet speelde.  Inclusief het tempo  16. ...15-20 (???).   In dat geval was ik gewoon 17.5x28 (???) van plan (In Hijken heet zoiets sinds de partij Henk Kalk-Gert Jan Lammers een Hans Klokje)  waarna het voordeel voor wit minder duidelijk is als in de partij, waarin Iepie 15-20 achterwege liet en het akelige tempo 6-11 koos.  In de partij liep het niet goed af voor zwart; na 22. ... 13-19 is er geen redden meer aan.
  Moraal voor beide spelers: vertrouw niet op je intuitie maar op het gegeven dat je het (zeker op ons niveau) nooit helemaal scherp ziet.        

.