46. 39-34

Volgens mij is dit hier de beste zet. Bekende stand natuurlijk. Ik weet eigenlijk niet of zwart na 46.38-33 nog remisekansen heeft.

Ik begrijp de slag 3x41 op zet 52 niet goed. Mij lijkt 3x47 een stuk eenvoudiger gewonnen. Zou het werkelijk zo gegaan zijn? 

52. 03x47 37-41 53. 47-20 14x25 54. 36x47

51. 39-33 38x29 52. 08-03 27-31 53. 03x11 18-23 54. 36x27 23-29 55. 11-07 29-33 56. 07-23 37-42 57. 23-28 33x31 58. 26x48 met nog een extra schijfoffer wint het nog veel simpeler (en fraaier) ; Is dit bekend?

Mooie, Edwin!

46. ... 23-29 47. 28-23 29x38 48. 23x21 26x17 49. 32x43

Ik geloof dat om deze reden 46.38-33 in die stand niet de aller nauwkeurigste zet is. Zwart lijkt dan toch wat compensatie te hebben. Na 46.39-34 is het helemaal zeker dat zwart niet meer kan ontsnappen.

Ook voorgekomen tussen  Iser Kouperman en Andris Andreiko , en besproken door Sijbrands in de Volkskrant (als ik me dat goed herinner). Misschien weet Hanco hier iets meer over te vertellen ?

Inderdaad, het geheugen heeft me niet in de steek gelaten. Met googelen op "Volkskrant Ton Sijbrands Koeperman Andreiko" vond ik: DAMMEN: Sierlijk motief brengt de winst.

@Martin, Koeperman beweert dat na: 46. ...   23-29 47. 28-23 29x38 48. 23x21 26x17 49. 32x43 13-18=? de stand remise is. Voor de zekerheid zou ik dat even controleren met KR.

*

@Edwin: jouw variant was mij bekend en volgens mij door Garoute aangegeven. Het is dus al een tijdje bekend. Ik ben even op verplaatsing maar ik vemoed dat die info in  Herman de Jongh zijn "Technique moderne du jeu de dames' moet staan. 

{@Ronald, geen idee; heb dat boek niet in elk geval. Zal die analyse van Sijbrands eens opzoeken, wellicht dat die er ook nog naar verwijst dan.}

Dag Edwin, Ik ben weer thuis en even opgezocht in 'Technique moderne du jeu de dames' en op pagina 258 staat deze snelle winst: 'Il u avait un gain plus rapide par... (Garoute).' Het enige verschil is dat men geen 3x11 sloeg (Ricou-Bonnard mvk) maar 3x6.  

Ricou - Bonnard, Marseille, 19 februari 1927, geanalyseerd door Herman de Jongh in 1937 en Marcel Bonnard in 1927: https://imgur.com/a/7zKbaEQ  

46. 39-34 Harm Wiersma won zo, met verwisselde kleuren, van Anton van Berkel in 1992. Thijmen Stobbe vond deze winnende zet ook, in 2011 tegen Martijn Scholten.

Mooi Hanco!

Ricou-Bonnard, 19 februari 1927:
https://toernooibase.kndb.nl/opvraag/applet.php?taal=&kl=23&Id=826&r=7&jr=99&wed=1172019

Het was razend knap van Marcel Bonnard, dat hij 46.38-33! enz. 92 jaar geleden allemaal achter het bord wist te vinden, Martin, wat zelfs Dibman niet volledig gelukt is, maar jouw winst (en die van Harm, Thijmen en Sjoerd Visser), 46.39-34, lijkt meer voor de hand te liggen. Toch spelen velen in Turbo Dambase daar 46.38-33 en sommigen zelfs 46.30-25 of 46.39-33... :-)   

In het boek van Piet Lauwen & Harm Wiersma over de klassieke partij ontbreken de belangrijke details van de analyses van Bonnard en De Jongh, dus grote dank aan Ronald (met zijn geweldige geheugen) en Edwin, zonder wie ik waarschijnlijk nooit op het spoor zou zijn gekomen!
   

Hoe die Ronald al deze op elkaar lijkende klassiekjes in zijn geheugen uit elkaar weet te houden is een gave op zich. Misschien kan hij tzt, als zijn artikelenreeks in Hoofdlijn is afgerond, een diepgravend boekje uitbrengen over klassiek?  

Hey Hanco, Wat betreft het feit dat 38-33 zoveel populairder is dan 39-34! heeft vooral te maken met het feit dat deze eerste 'winst' veel vaker in de literatuur voorkomt en deze vaak nog onterecht wordt gekopieerd. Ik herriner mij dat ik het prachtige werkje van Boezinski 'Strategia i taktyka w warcabach'' uit 1997 aan het bekijken was en bij deze stand 38-33 zag. Ik kon het natuurlijk niet laten om bij de eerste beste ontmoeting in Polen hem eerst te feliciteren voor zijn prachtig boek en hem er vervolgens op te wijzen (hij nam het sportief want enkele jaren later kreeg een exemplaar van zijn nieuwste boek met handtekening) Tenslotte groeide een hele generatie Polen met dit boek op die met 38-33 in hun hoofd zitten. Ik vraag me trouwens af of Kouperman (pozitsionnaja igra na stokletotsjnoj doske 1974) de eerste publicatie is die het correcte 39-34! aangeeft. Kats (strategiekompas deel 1, 1991) is een andere goede publicatie. 'Het Damspel' en 'Sjaski' zouden uitsluitsel kunnen geven maar voorlopig kom ik daar niet aan toe. Of Dibman heeft het boek van Kouperman nooit doorgenomen (of was dat toen verbannen wegens de vlucht naar de USA?) of hij nam het door op heel jonge leeftijd waardoor het niet meer vast in het geheugen zat.

Mochten daar nog onduidelijkheden over bestaan: ook 46. 38-33 wint wel degelijk! (kr)

46. 39-34 16-21 47. 27x16 18-22 48. 34-29 24x31 49. 36x20 26-31 50. 30-24 19x30 51. 35x24 31-36 52. 28x19 17-22 53. 16-11 36-41 54. 11-06 41-46 55. 20-14 46x28 56. 06-01 22-27 57. 01-29 27-31 58. 29-42 31-36 59. 42-47 Deze variant werd in 'L'Effort' van maart/april 1955 door L.T. King gepubliceerd maar heeft nooit het grote publiek bereikt. Het is misschien niet de enige variant maar kan wel als de hoofdvariant beschouwd worden. Nu kan de discussie beginnen: welke variant is gemakkelijker?

@Ronald, op de 53e zet niet 16-11, naar direkt 20-15-10-04. Dit is nog eenvoudiger.

@Hilko, ook KR kan zich vergissen.

En ook deze variant is niet moeilijk 46. 39-34 16-21 47. 27x16 18-22 48. 34-29 24x31 49. 36x20 26-31 50. 30-24 19x30 51. 35x24 31-37 52. 28x19 37x28 53. 19-14 28-33 54. 14-10 33-39 55. 10-05 +-

Dag Kees, Dan is de strijd om de gemakkelijkste variant wel gestreden. Ik wou de variant van King intact laten om aan te tonen dat deze op naam van de Frans-Chinese meester komt. .

Wat betreft de conclusie van KR: ik geloof wel dat 38-33 uiteindelijk ook wint. Ik heb dat ooit al ergens gelezen of vernomen al laat mijn geheugen mij hier een beetje in de steek. Maar qua complexiteit is het duidelijk dat 39-34! moet gespeeld worden. Wit ondervindt dan geen tegenspel. Het blijft opmerkelijk dat een variant die al 64 jaar gepubliceerd is, zo weinig geliefd blijkt. Hanco gaf het al aan: na 1955 zijn er 15 praktijkvoorbeelden en slechts 6 gingen verder met 39-34! waarvan er eentje nog remise werd (24-29 30-24?). Nu Keller schrijft in 'Het Damspel' van november 1967 dat deze variant vrijwel onopgemerkt is gebleven en ook niet in het Prisma-damboek is opgenomen.