Bram Doeves in de bundel 'Dammen: derivaat van een ruimtespel': "Na twee nachten zonder slaap moest Ton toch nog even een geweldig mooie slagzet laten zien waar het net niet van kwam in zijn partij tegen Kees de Jonge, maar waaraan hij moest denken, ook al omdat hij net iets over dit slagprincipe had gepubliceerd in zijn Volkskrantrubriek, en zelf had hij dit slagprincipe ook al eens toegepast in zijn welbekende partij tegen Sheoratan in Paramaribo 1969."
1. 27-22 18x27 2. 33-29 24x31 3. 39-33 27x29 4. 35-30 23x32 5. 34x03 25x34 6. 03x46

Het ziet er naar uit, dat vanaf zet 36 naar de 40 zetten werd gewerkt. Mooi, zoals Ton zijn voorpost op 17 verkreeg. Hoe groot het voordeel precies is op de 36e vind ik moeilijk te zeggen. Is er wellicht een analyse van Ton zelf? 

De rubrieken van Ton uit januari en februari 2015 zijn niet meer in te zien op het FMJD Forum, maar het zou begrijpelijk zijn als destijds besloten is geen aandacht aan deze partij te schenken omdat Kees een week na zijn knappe prestatie volkomen onverwachts overleden is, tot grote schrik van zijn familie en damvrienden bij ADG.

edit: nee, geen woord over deze partij in de Volkskrantrubrieken van januari en februari 2015. 
 

OK Hanco, bedankt. Ik kan mij nog voor de geest halen hoe Kees de Jonge helemaal ontdaan was, toen hij bij een andere blindsimultaan in het Olympisch Stadion te Amsterdam, had gewonnen van Ton, die de stand niet goed voor ogen had, zoals hij op dat moment feitelijk was. Kees had liever een vlekkeloze partij verloren!

Vanwege de sprekende gelijkenis met het voormalig hoofd van de Binnenlandse Veiligheidsdienst werd Kees door sommigen consequent Docters van Leeuwen genoemd. Kees was een groot liefhebber van het Paastoernooi in De Twee Klaveren. Daarom heeft zijn familie in dat café op 8 januari 2015 een afscheidsbijeenkomst gehouden.
De Belg Christiaan Piens heeft in een in maart 2020 uitgebracht document (co-auteur: Gerrit Boom) ook geschreven over de partij Ton Sijbrands - Kees de Jonge:
https://www.scribd.com/document/453335150/PC-Blues-Deel-64-De-Lange-Mars-Van-Ton-Sijbrands-2   

Volgens KingsRow heeft wit in de stand na 36 zetten heel groot voordeel, maar daarop had hij 37. 43-39 (of anders 31-27, 38-32 of 48-42) moeten spelen. Maar juist niet 44-39, hetgeen tot een gelijke stelling leidt.

Dank Eddie! Dat vermoedde ik al. 36.50-44,44-39 enz Was duidelijk voor de afronding van de remises bedoeld. Met een dagje meer was ongetwijfeld 36.43-39 gekomen!

Zie het commentaar van Gerrit Boom op pagina 77 in Christiaan Piens' document.

Kees had zijn punt al lang binnen toen de rebellengroep van Harry remises kwam opeisen. 

Dank Hanco!. Ik zie het: Gewoon een minder scherpe zet van Ton en dus een "echte" remise.