Apart. Net de dag tevoren de positie na 44.40-34 ook op het bord gehad. Ik geloof dat Mohan hier iets te snel remise geeft na de ruil 44...17-22 enz.

Daarbij komt nog dat ipv 44.40-34 de zet 44.30-25! zwart voor meer problemen plaatst. De remise ligt dan niet zo voor de hand. Integendeel, de meeste verliezen deze stelling.   De partijzet 17-22x12? is zelfs verliezend. Zie Baba Sy - Gordijn WK 1960 mvk zoals Piet al aangaf in zijn eigen partij..

Grappig is dat ik die stand na 44. 30-25 (11x in Toernooibase) dit jaar tegen Jacob Poortinga op het bord had...
Jacob wist de remisehaven binnen te varen.
En op 20 april won Wim Giesen die positie met wit nog tegen Gerrit Slottje in het NK Veteranen. Partij.

Zo zie je maar dat de theorie van bepaalde klassieke standen best nog wel wat onderzoek kan gebruiken. de stand na 44. 30-25 staat bij mij bekend als de standaardpositie Valneris-Rybakow (wel met verwisselende kleuren). Daarin gaat de 'theoretische' remisevariant als volgt: 44. 30-25 17-22 45. 28x17 21x12 46. 33-28 12-17 47. 38-33 26-31! 48. 37x26 23-29 49. 40-34 29x38 50. 32x43 16-21! 51. 27x16 18-22 en wit kan niet meer winnen. Echter de spelgang in jouw partij lijkt me ook volkomen remise, al moet zwart wel harder zijn best doen (variant Tommy Mbongo)