Naast het ultra-agressieve 3530 2025 3329 1520 2923 zou deze ultradefensieve zwarte behandeling van deze opening ook de naam Agafonov moeten dragen: Wit wil aanvallen over 24, maar zwart voorkomt dat door een blok schijven neer te zetten, zodat wit nooit meer op 24 komt. 19-24x24! 9-13 en 3-9! Daarna 13-19! Geen flankaanval tegen en nooit een dam tegen op 5. Bijzondere man, die Wladimir. 

Ach beetje experimenteren kan geen kwaad toch. Zelf bij Rijnsburg ooit tijdje lang spel met vlag op vlag op 1 geprobeerd (ipv op 5 zoals hier). Leverde me ook geen succes op, alleen een doos Stratego haha 

35. 28-23 19x28 36. 32x34 Waarom is deze 1 om 2 niet genomen?

35. 28-23 19x28 36. 32x34 12-17 37. 38-32 18-22 38. 27x18 13x22 39. 32-28 16-21 40. 37-32 26x37 41. 32x41 Tja goeie. Misschien was hij bang dat zwart via zoiets nog spel tegen zijn verzwakte vleugel kon krijgen? Maar zou ook zomaar kunnen dat hij hier het vervolg uit de partij al aardig doorgerekend had natuurlijk en daar meer op vertrouwde...

Een detail misschien maar volgens Sjaski/Dambrete is er eerst 6.41-37 gespeeld. Zoals Pieter Jan opmerkte had de witspeler angst voor een verzwakte LV. De tekstzet lijkt ook ok maar in de analyse wordt er op gewezen dat ipv 35...18-23? het offer 35...29-34! meer weerstand biedt. 

In het Lettische dam leerboekje " Simtlaucinu Dambrete" analyseert Zwirboelis deze partij als tweede in een serie van illustratieve partijen (pagina 116-119). Het Lettisch is voor mij abracadabra maar ik heb geprobeerd wat passages online te vertalen.
Na de tweede zet van zwart  2..13x24 merkt Zwirboelis op :  "Meester V.Agafonov gebruikt meestal originele openings-systemen, om een onsystematische, scherpe strijd te veroorzaken. Het blindelings negeren van de principes van het positiespel is echter ook gevaarlijk, omdat het situaties creëert waarin een onnauwkeurigheid van de onderzoeker zwaar kan wegen." 
De creatieve geest bewandelt een smal pad, lijkt hij te willen duidelijk maken.  Vreemd genoeg is hij heel kort over de positie na 34 zetten waar Tonny Roeterdink zich over verbaast. Er wordt geen enkele variant gegeven op dat moment alleen een korte tekst. Een provisorische vertaling uit het Lettisch : 
"Wit weigert botweg het offer te accepteren om de tegenstander geen compensatie te geven middels een linkervleugel opsluiting."  Grappig detail voor Ronald Schalley, de eerste partij van dit hoofdstuk in het boekje van Zwirboelis is er één tussen de heren H.Ferposts en M.Ferlens, twee op het oog onbekende grootheden. Het feit dat de partij in het Belgisch kampioenschap is gespeeld in 1958 doet vermoeden dat hier namen zijn verhaspeld en het blijkt dan ook een partij H.Verpoest - M.Verleene te zijn.  Inderdaad is volgens Zwirboelis zelf 6.41-37 9-13 en dan 7.34-30 gespeeld.

13. ... 23-29 14. 39-33! 20-25? 15. 28-23! 19x39 16. 43x23 25x34 17. 40x18

20. 39-33 29-34 21. 40x29 23x34 22. 37-31 26x37 23. 42x31 07-11 24. 46-41 19-24

23. ... 11-16? 24. 28-22 17x28 25. 27-21 16x27 26. 31x15

25. 37-31 17-21 26. 26x17 12x21 27. 31-26? 04-09 28. 26x17 18-22 29. 27x18 13x44

25. 37-31 17-21 26. 26x17 12x21 27. 38-33!? 29x38 28. 31-26 02-07 29. 26x17 07-12 30. 36-31 12x21 31. 31-26 23-29 32. 26x17 29-33 33. 17-12 33x31 34. 12x03 38x27 35. 48-42 27-32

25. 39-34 17-21 26. 26x17 12x21 27. 27-22 18x27 28. 36-31 27x36 29. 37-31 36x27 30. 28-22 27x18 31. 32-28 23x32 32. 34x03 20-24! 33. 03x33 19-24

29. ... 02-07 naar 11 en 17 was aangewezen

Deze varianten zijn afkomstig van Zwirboelis, die na 29..2-8?  de zwarte positie als kritiek veronderstelt.  Er volgt overigens nog veel meer analyse in het boekje. ... Het zwarte openingsexperiment lijkt overigens een hele bevredigende afloop te hebben want Zwirboelis geeft bij de zet 22.46-41.. toe :  "De situatie egaliseert geleidelijk. Ook na de ruil 22.27-22.. komt wit niet verder omdat hij geen druk op de rechtervleugel kan uitoefenen"