Sorteer commentaar op invoerdatum, nieuwste eerst
 08-06-2018 MF Ronald Schalley:
Dag Hanco, Ik vermoed dat dit de partijen zijn van de beruchte match die zoveel heisa met zich meebracht. Weiss die centen wou zien en dat terwijl de Nederlanders dammen als een puur liefhebberij beschouwde. Of was dit rond de WK-match van 1907 (mijn geheugen is niet meer scherp hieromtrent)? Ik zie dat iemand (vermoedelijk Piet) een apart toernooi aan het maken is voor deze match zodat deze partijen niet in de massa (Diversen KNDB) verloren gaat.  
 09-06-2018  Hanco Elenbaas:
Wat is je bron voor "beruchte match" en "zoveel heisa", Ronald? Cock van Leeuwen heeft de matches tussen Weiss en De Haas uitgebreid behandeld in Ton Sijbrands' blad Dammen van augustus 1991 en november 1991, aan de hand van vele krantenartikelen en verslagen in club- en bondsbladen. Geen negatief woord in Cock's artikelen over deze matches. Integendeel, men was dolenthousiast, ook in Franse bladen. Cock citeert onder anderen de heer F. Bouillon van het sportblad Le Bavard: "De Hollanders zouden het zeldzame geluk hebben een Match bij te wonen, die door de vinnigheid van den strijd en de belangrijkheid der leeringen, die eruit zouden voortvloeien, ver achter zich zal laten al hetgeen dat men tot op heden heeft gezien."

Wat de financiën betreft: men wist uiteraard dat Weiss van het dammen moest leven en startgeld verlangde. Mogelijk ben je op het verkeerde been gezet door de slotalinea van wat Cock citeerde uit het eindverslag van de match uit 1907 door de heer I. Mijer:

"De Heer Weiss heeft in dezen geheelen Match, met uitzondering van de 20ste partij, slechts alleen positiespel gespeeld en niets anders. Toen den Heer Weiss werd gevraagd hoe of het nu komt dat hij niet uitsluitend combinatiespel speelde, antwoordde hij dat hij tegen een soliden positiespeler als de Heer De Haas is, dit niet kan doen. Dat hij absoluut niets wilde wagen en beslist de allerbeste positiezetten moest doen om niet te verliezen. En dat deed hij dan ook. In niet één partij van de 20 is door één van beiden een slagzet gedaan. Na de 1ste partij heeft de Heer Weiss geen opsluitingen, waarvan hij anders zulk een groot liefhebber is, aanvaard en in geen enkele partij behalve in de 1ste en in de laatste, heeft de Heer W., gelijk hij dit deed in den vorigen match, een goeden stelling verwaarloosd om op een zet te kunnen spelen. Dit alles heeft de Heer Weiss gedaan, omdat hij dit tegen den Heer De Haas niet kon doen, hetgeen dus al hetgeen dat vroeger door den Heer Weiss beweerd is omverwerpt en waaruit dus volgt dat alleen goed positiespel het tegenover positiespel kan houden en combinatiespel, hoe schitterend ook gespeeld, het moet afleggen tegen uitmuntend solied standspel, indien de combinatiespeler niet tevens een schitterend positie- en eindspelspeler is als de Heer Weiss. Velen die den Heer Weiss slechts als combinatiespeler kennen zal dit verbazen te hooren.
Ons verbaasde het ook en toen we dan ook den heer Weiss vroegen hoe of het dan komt dat hij in Frankrijk steeds combinatiespel speelt, antwoordde hij letterlijk het volgende: "Evenmin als de Heer De Haas tegen de Hollandsche spelers alles behoeft te geven wat hij heeft, behoef ik het in Frankrijk te doen en dus speel ik combinatiespel. Bovendien is er in Frankrijk niet één positiespeler van de kracht des Heeren De Haas."
De gevolgen echter van het positiespelen van den Heer Weiss tegen den Heer De Haas zijn niet uitgebleven. Van de 20 partijen werden er 15 remise! Dat is echter het gewone gevolg van het spelen op positie tusschen 2 spelers die het zoo uitmuntend kennen en tevens, naar de Heer Weiss ons mededeelt, mede één van de redenen waarom hij in Frankrijk slechts combinatiespel speelt.
Dit is echter een standpunt dat wij Hollanders, die het Damspel slechts beoefenen om het mooie en nobele ervan, niet mogen deelen met den Heer Weiss. Van den Heer Weiss, die beroepsspeler is en dus steeds speelt om te winnen, is dit standpunt verklaarbaar en dit maakt dit standpunt verklaarbaar voor geheel Frankrijk, daar - gelijk den Heer Weiss ons vertelt - in dit geheele land Dam gespeeld wordt om geld. Dit is gelukkig bij ons niet zoo en daarom moeten wij van het Damspel ook niets anders trachten te maken en er uit te halen dan wat het uit den aard is en dat is een remise spel. Indien het Damspel van beide zijden foutvrij (iets dat natuurlijk zelden of nooit voorkomt) wordt gespeeld, moeten de partijen remise worden.  Ons Damspel is bovendien geen kansspel en om deze reden alleen dus reeds moest het niet om geld worden gespeeld. Dat men dit in Frankrijk wél doet, maakt dat men daar natuurlijk meer voelt voor een spel dat meer kansen op winst geeft."

Het Vereenigd Amsterdamsch Damgenootschap, dat de match van 1904 organiseerde, liet de vele geïnteresseerden één gulden betalen voor een introductiekaart. Daarmee mochten ze de partijen bijwonen en ook deelnemen aan de simultaan die Weiss gaf in café De Karseboom in de Kalverstraat, op de vrijdagavond voorafgaand aan de eerste twee partijen. Leden van bestaande verenigingen betaalden 50 cent. Een aardig kapitaal in die tijd want voor 10 cent kocht je toen een diner in een eethuisje.

De match van 1904 werd volgens het partijenboekje uit 1905 gezien als de match om het kampioenschap van Europa, zie: https://imgur.com/ToDvbcC  
De match van 1904 werd gespeeld in het nog steeds bestaande Café De Kroon op het Rembrandtplein. Het heette De Kroon omdat het geopend is in 1898, het jaar waarin Wilhelmina koningin werd. 
Wederom trouwens heel mooi gedaan Piet Bouma! Het spijt me dat ik je meer werk gegeven heb dan nodig was. Het is echt prachtig om deze match terug te zien in Toernooibase, met de veel mooiere applets dan die van Klaas!

Misschien kan de sfeer van deze tijd nóg iets beter teruggehaald worden als foto's uit die tijd én artikelen over de match ergens zichtbaar worden.

Hoewel de toegang tot de Akasha registers de meesten onder ons ontzegd wordt, blijft het je proberen te verplaatsen naar tijden als deze toch een vorm van tijdreizen. :-)    
Volgens Cock was het prijzengeld 300 gulden, een aardig bedrag als je je realiseert dat rond 1904 10 cent de prijs was voor een voedzame maaltijd in een Amsterdams eethuis.

Die inzet van 300 gulden was volgens het onderzoek van Cock ingelegd door Isidore Weiss én door het Vereenigd Amsterdamsch Damgenootschap. Cock schrijf in Ton Sijbrands' Dammen, nummer 67, van augustus 1991, dat "de heer De Haas als amateur geheel belangeloos dezen interessanten kampstrijd zal aanvaarden."
Cock moet destijds veel geleerd hebben van de attitude van Jack de Haas, want de eerste die een rondje heeft gekregen van Cock moet nog gevonden worden.  ;-)     
 09-06-2018  Gerrit Draaisma:
Hanco, wat heb je weer een geweldig achtergrond-artikel geschreven!
 09-06-2018 MF Ronald Schalley:
Dag Hanco, Misschien heb je wel gelijk en zit dit enkel in mijn geheugen. Ik zal een poging doen om te zien waarom ik deze info in mijn geheugen opgeslagen heb, al kan het best zijn dat ik met iets anders verwar. Leeftijd héwink
Dag Hanco, Eerst en vooral hartelijk dank voor deze 'kleine' verhandeling. Altijd leuk om zo iets te lezen. Bij wonder heb ik gevonden waar ik dit idee vandaan heb. Ik heb namelijk vorig jaar '100 jaar WK dammen' van wijlen Jan Apeldoorn doorgenomen en daar staat op blz 59 het volgende: "zijn clubgenoten (van De Haas) wilden Isidore Weiss ertoe bewegen zijn mondiale titel in een tweekamp tegen hem op spel te zetten. Dat was zeker geen sinecure. De Fransman wenste geld te zien alvorens de titel die hem een welkome aanvulling op zijn inkomen verschafte, tot inzet te maken. Want in tegenstelling tot Nederland was het professionalisme in het van Marianne gemeengoed.(...)Hij wenste dan ook, naast een vergoeding voor de reis- en verblijfkosten, een bedrag van 1000 Franse Francs voor de winnaar van de tweekamp. Dat ging de VAD-ers, die het pure amateurisme aanhingen, echter te ver. Het kwam utieindelijk tot een compromis. Voor een vergoeding in de kosten bleek Weis tenslotte bereid een vriendschappelijke match van tien partijen tegen de Nederlandse kampioen te spelen. In november 1904 vonde deze te Amsterdam plaats." Zover dus Jan Apeldoorn. Ik ben blij dat er met mijn geheugen niets mis islaugh  
 09-06-2018  Piet Bouma:
Op zich kan heel veel informatie over een toernooi, zo ook deze match, in de zgn. toernooizaal gezet worden.
Ik heb nu ook even de foto van de voorpagina van het uitgegeven partijenboekje in de toernooizaal geplaatst bij deze match.
Gaat in principe heel makkelijk.
Een stukje tekst toevoegen. Dan op het logo van de image klikken in de editor. Url van de foto toevoegen (was hier https://i.imgur.com/ToDvbcC.jpg) en lager in het popupscherm eventueel ook de grootte van de afbeelding aanpassen. Iedere gebruiker kan dit doen :), 
 09-06-2018  Hanco Elenbaas:
Dank je wel Ronald. 
Cock zal die 300 gulden niet verzonnen hebben, dus Jan Apeldoorn was niet zo goed geïnformeerd. 
De Franse frank was in die tijd een halve gulden waard, dus Weiss heeft wel een stuk minder gekregen dan hij aanvankelijk verlangde. 

@ Gerrit, 99% is te danken aan de artikelen die Cock van Leeuwen voor Ton Sijbrands' Dammen heeft geschreven. 
 09-06-2018 MF Ronald Schalley:
Dag Hanco, Ik twijfel er ook geen moment aan dat Cock informatie verzonnen zou hebben, integendeel. Alleen heb ik het boek van Jan iets recenter gelezen dan de artikelenreeks van Cock. Bij Jan mis ik ook wel een duidelijke bronvermelding zodat het moeilijk te achterhalen is waar de info vandaan komt. Weiss kreeg inderdaad minder dan hij verlangde maar klopt het dat daar tegenover stond dat De Haas in 1904 geen match om de wereldtitel kreeg maar slechts een vriendschappelijke wedstrijd?. Overigens is Jan niet de enige die misschien niet zo goed geïnformeerd was. Op wikipedia bij De Haas: "In 1904 en 1906 of 1907 speelde hij twee keer een match om de officieuze wereldtitel tegen de Fransman Isidore Weiss. In 1904 behaalde hij een 10-10 score (waardoor Weiss de titel behield) en in 1906 of 1907 verloor hij met een score van 19-21." Enkele van deze feiten (wereldtitelmatch 1904) (1907 niet 1906) zijn gemakkelijk te checken en misschien voor verbetering vatbaar?.    
 09-06-2018  Hanco Elenbaas:
Wikipedia is niet alleen op damgebied vaak erg onbetrouwbaar, Ronald. Maar Cock van Leeuwen was heel precies in alles wat hij deed, dus wat Cock achterhaald heeft over de matches uit 1904 en 1907 kan men gerust voor waar aannemen.  

Volgens het in 1905 in Lille uitgebrachte partijenboekje ging de match uit 1904 om het kampioenschap van Europa, wat Cock ook vermeldt in Dammen nummer 67. Het artikel van Cock maakt duidelijk dat Weiss in 1904 algemeen erkend werd als de wereldkampioen en dat Weiss "nimmer te voren zoo'n geduchten tegenstander" als De Haas had ontmoet.

C.H. Broekkamp schreef in het weekblad De Amsterdammer van 4 december 1904:
"Wij brengen hiermede onzen hartelijken dank aan beide kampioenen voor deze genotvolle dagen en hopen en vertrouwen dat de woorden, gesproken bij de sluiting op Woensdagavond j.l., eenmaal bewaarheid zullen worden: "Wij zullen na deze belangrijke gebeurtenis niet rusten, maar voortgaan op den weg welke steeds is gevolgd, opdat eenmaal de mogelijkheid zal komen dat deze twee geduchte strijders elkander den titel van Wereldkampioen kunnen betwisten." "       
De damrubrieken van C.H. Broekkamp over de match uit 1904, de belangrijkste bron van Cock, zijn terug te vinden in het digitaal archief van De Groene Amsterdammer, zoals De Amsterdammer heet sinds 1925. 

13 november 1904
https://imgur.com/Mpq5LHJ

20 november 1904
https://imgur.com/mlVSC5y

27 november 1904
https://imgur.com/aRKWtXp

4 december 1904
https://imgur.com/VYZlctp  
https://imgur.com/dtIcq2p
Weiss en De Haas in actie tijdens deze match in Café De Kroon op het Rembrandtplein. Naast De Haas zit C.H. Broekkamp, notateur en secretaris van het V.A.D..
Uit het tijdschrift De Prins van 10 december 1904. 
@Ronald, de bron van Jan Apeldoorn was waarschijnlijk de Amsterdammer Rob Jansen. Die heeft in 1992 een boek uitgebracht "Schatplichtig aan Caïssa", dat ook als bron wordt vermeld in "100 Jaar Constant", p. 55, voor dat Weiss reis- en verblijfkosten eiste voor de match van 1904, "terwijl hij slechts wenste te spelen indien er 1000 francs prijzengeld op tafel kwam."