Ik had hier al kunnen toeslaan met het kansrijke 29. ... 28-32 30. 37x28 14-20 31. 25x05 13-19 32. 05x23 18x38 33. 43x21 22x44 34. 34-30 44-50 35. 30x19 50-28

Evenals in de voorgaande tientallenwedstrijd blunder ik, ditmaal in een stand met duidelijk voordeel. Na bijvoorbeeld het volgende vervolg had wit nog hard moeten werken voor een punt. 39. ... 08-12 40. 42-37 19-23 41. 40-34 09-14 42. 37-31 17-22 43. 27-21 12-17 44. 21x12 18x07 45. 31-27 22x31 46. 36x27 07-12 47. 27-21

Wel handig gedaan door groenteboer!

Doet denken aan een anecdote die Jan Bom vertelde over Marcel Deslauriers, in een interview met Jan Wielaard:
"Deslauriers was een veredelde café-dammer. Zo speelde hij in het WK 1956 tegen Navarro een aantal zeer zwakke zetten en kwam toen erg slecht te staan. Uiteindelijk won Deslauriers toch nog. Na afloop van de partij vroeg ik hem: 'Navarro stond toch veel beter?' 'Ach', zei Deslauriers, dat hij gewonnen staat, ziet hij toch niet, heb ik tijdens het spelen gedacht'. De Canadees had z'n tegenstander dus goed ingeschat. En met z'n slechte positie had hij juist kansen gecreëerd om te winnen."