Ton Sijbrands in de Volkskrant van 20 oktober 2012:

Tot slot dit. Op dezelfde dag als Hugo Verpoest (zaterdag 29 september) overleed ook Jaap Wolff, de voormalige redacteur en directeur van het communistische dagblad De Waarheid. In de necrologie die Peter de Waard in de krant van 2 oktober aan hem wijdde, werd Jaap Wolff door zijn vroegere partijgenoot Gijs Schreuders onder meer 'een zeer aardige man' genoemd, die ook een 'heel goede schaker en dammer' zou zijn geweest.

Het eerste kan ik volmondig beamen: de spaarzame keren dat ik hem heb mogen ontmoeten, was hij inderdaad buitengewoon vriendelijk. Maar met betrekking tot Wolffs damcapaciteiten ben ik niet tot enig oordeel bevoegd. Ik moet hem hebben zien spelen in de provinciale competitiewedstrijd Gandhi-Het Oosten van 8 maart 1999, maar ik heb er geen herinnering meer aan; kennelijk werd ik te zeer in beslag genomen door mijn eigen partij of door het per definitie interessante treffen tussen Wim de Jong en Hans Jansen.

Maar of Jaap Wolff nu een goede dammer was of niet - vaststaat dat hij zich op een heel andere manier voor de damsport verdienstelijk heeft gemaakt. Het was namelijk geheel en al aan Jaap Wolff te danken dat begin jaren tachtig de monografie Wim de Jong, vechter op de honderd velden verscheen. Dat met zorg en toewijding samengestelde boek geeft een prachtig beeld van de carrière van Wolffs Haarlemse clubgenoot Wim de Jong, de viervoudige Nederlandse kampioen die in januari 2012 is overleden. Ik prijs mij gelukkig het in mijn boekenkast te hebben staan, temeer daar het boeiende partijen bevat waarnaar men in hedendaagse databases tevergeefs zal zoeken.

Binnenkort echter méér over het - wellicht niet zo vanzelfsprekende - verband tussen stalinisme en liefde voor denksport...