Zwart had geen lekker gevoel tijdens de partij, omdat er veel schijven naar rechts koersten en de linker vleugel onderbezet dreigde te raken.
Ruilen op deze kant werden dus gemeden.
Rond de 37e zet moest zwart lang nadenken en die tijd kwam hij later tekort.
Wit kon in die fase nog besluiten de staart 37-41-46 op te zetten in samenhang met de figuur 29-33-38-39-43-49. Dit leek erg dreigend. Op de 38e zet besloot Sjende echter blind 46-41 te spelen. Zelfs programmeur Jelle Wiersma vond dit een ongegrijpelijke zet.
Zwart had toen misschien 19-23 moeten doen, want op het gespeelde 4-10 begon wit te dwingen met 34-29. Het offer 41.26-21 is natuurlijk een uitroeptekentje waard.
De 44e zet verraste mij een beetje, omdat ik dacht dat wit eerst 38-32 zou spelen en daarna 30-24. Dit is een groot verschil, omdat wit de inmiddels door mij vergeten combinatie zo in de stand houdt.
Als wit direct 38-32 had gespeeld,
zou volgen: 7-12 30-24 13-18 23-19 7-12 met een afruilmogelijkheid op termijn.
Voor wat het waard is.
Na 49.7-2 zag ik pas dat de plakker met dam op 48 helemaal niet kan.
Zwart moest offeren. Ach een schijfje, dacht ik, terwijl ik een mooie vangstelling zag schitteren. Achteraf een fata morgana. Zwart dreigt na de 52e zet dan wel met damafname, maar de zet 3-25 verhindert dit eenvoudig. 53. 16-21 is vervolgens fataal.

37. 14-19 (-52) beter is 08-13 34-29 06-11 47-41 04-10 38-32 27x38 43x23 13-19 36-31 19x28 37-32 28x37 31x42 (-21)
38. 46-41 (9) beter is 47-41 16-21 34-29 19-23 29x18 12x23!37-32 28x37 41x32 08-13 33-29 23x34 39x30 13-19 46-41 04-09 (48)
48. 26-31 (-69) beter is 10-14 07-01 14-19 01-29 19x30 29x42 13-19 42-29 30-35 49-44 26-31 44-39 (-32)
53. 16-21 (-145) beter is 10-15 02-13 16-21 13-22 48-37 25-43 38-42 47x38 21-26 (-82)