Onderstaand stukje geschiedenis en partijcommentaar vandaag ontvangen van Wim Vrijland:

Uit het clubblad RZW (het clubblad van het toemalige Damclub Schiedam) 5e jaargang nummer juni/juli 1972 lezen we een stukje van Leo Mous; 

....Vele partijen van de CDR spelers waren nu afgelopen en het werd hoe langer hoe rommeliger. Piet (Bastiaanse) was nu met zijn tegenstander ook remise overeengekomen en de partij Vrijland-Teijn was nog een van de weinige die nog bezig waren. 

Over gebrek aan belangstelling had Wim niet te klagen, immers half Rotterdam en omstreken had zich rond zijn bord geschaard; dit vond hoofdzakelijk zijn oorzaak in het feit dat beide spelers met een hevige tijdnood te kampen hadden. 

Het bijzonder snelle spel van Wim maakte zijn tegenstander vele malen geirriteerd, wat een toppunt bereikte toen bij de 59e zet van Teijn zijn vlag viel. Uw redakteur viel het discutabele lot te beurt de opmerking te maken dat de tijd van Wims tegenstander om was, iets wat Wim nog niet was opgevallen. 

Nadat hij echter mijn opmerking had gehoord, reageerde hij snel en deelde zijn tegenstander mee, dat hij zijn inspanningen wel kon staken, omdat hij toch op tijd verloren had. Dit was de heer Teijn echter te veel en geprikkeld deelde hij de wedstrijdleider mee, dat hij niet gediend was van opmerkingen uit het publiek. Er volgde een levendige, doch niet altijd even prettige discussie, die door Wim werd gesust door te stellen dat hij dan wel  genoegen zou nemen met remise... 

Op de 61e zet bood Teijn remise aan, ik zei; laat maar zien. Na mijn 64e zet twijfelde hij een beetje, pakte zijn dam op en wilde deze naar veld 50 verplaatsen (ik had dan remise aangeboden), maar hij speelde (45-12). Vliegensvlug deed ik 4-15 en weer pakte hij zijn dam op (ik durfde gewoon niet te kijken) en liet toen de dam los op 18. Deze keer had ik geen meelij.