In plaats van het gespeelde 10.35-30 overwoog ik te speculeren op 10. 44-39 05-10 11. 50-44 01-07 12. 35-30 20-25 13. 33-29 14-19? 14. 32-28! 23x21 15. 37-32! 26x28 16. 29-23! 18x29 17. 34x05 25x34 18. 05x46 Als zwart in plaats van in in de combinatie te lopen 13...13-19! speelt, lijkt wit het zwaar te gaan krijgen.

Na 30. ... 23-29 had het bord in lichterlaaie gestaan. Wit moet secuur spelen. Een leuke, combinatieve mogelijkheid: 31. 28-22 19-23 32. 31-26 07-12 33. 26x17 12x21 34. 39-33? 24-30! 35. 35x24 23-28! en altijd prijs.

In een simultaan- of sneldamwedstrijd had wit misschien succes kunnen hebben met 32. 39-33!? 21-26? 33. 33x24 19x30 34. 28x19 26x28 35. 38-32! en wit wint. 32...7-12 is echter een meer dan gezond alternatief. Wit blijft zitten met 36. Vandaar de partijzet.

Deze partij was voor mij de bevestiging dat je eigenlijk zo lang mogelijk moet wachten met de ruil 37-31x31. Ik had er wel een reden voor, namelijk 25. 43-39 12-18 26. 44-40(?) 14-20 27. 30-25? 18-22! 28. 27x29 24x44 29. 25x23 44-50! In plaats van 26.44-40 speelt wit echter mijns inziens het beste 30-25 en wit heeft meer opties dan na het gespeelde 25.37-31.

Lastige opening voor wit. Na een paar zetten zit een witspeler al te denken: wat moet ik in vredesnaam met die lange vleugel doen?! De 2e zet van zwart is al zo ontmoedigend voor wit.