Het computerprogramma Sjende Blyn buiten mededinging op plaats 0, Anton Schotanus na 15 ronden op plaats 1. Gefeliciteerd.

In de slotronde ging het erom. De verschillen in de top-5 waren miniem.
Uiteraard heb ik gepoogd zelf voor een stunt te zorgen door meteen bovenop mijn tegenstander te gaan zitten. Deze zat daar niet zo mee en handelde het spel vlotjes af. Ergens ben ik als witspeler tijd kwijtgeraakt, waardoor de laatste 20 zetten snel moesten worden afgegeven.
De opsluiting op het bord zorgde ervoor dat er constant combinaties dreigden. Of in ieder geval het gevaar dat zwart zich met 17-22 zou kunnen losruilen, waarna wit er minder uit zou komen als er met 28x17 21x12 zou moeten worden geslagen. Daarom hield wit de mogelijkheid van het slaan met 26x17 open. Wit wilde zolang mogelijk zetten spelen om zwart tot concessies te dwingen.
Op zet 20 zou zwart 10-14 kunnen spelen, waarna er een dubbele dreiging in de stand zou komen. Daarom speelde wit zijn ballen 41 en 44 eerst de hoek in.
Op de 24e zet komt de hoogzwangere stand tot ontploffing.
Op zet 28 zou zwart 18-23 + 23-28 kunnen overwegen, maar dit blijft gelijkwaardig nadat zwart met 16-21 enz. opkomt.
Zwart besluit daarom tot 28.39-44.
Zwart zou kunnen afwikkelen met 30.23-28 x x x met de ruil 24-30. Schotanus speelde echter 30.3-9.
Wit heeft (met een zwarte schijf op 23) een kleine truc in de stand zitten, n.l. 32-28 + 27-22, maar moest in de partij wachten op een eventueel moment.

38.33-29 was niet zo denderend achteraf. Tot dan toe stond wit volgens het analyseprogramma Truus heel licht in het voordeel, voor wat het waard is.
Na 38.33-29 heeft zwart voordeel (0,50) na 15-20. Zwart speelde 14-19.

Truus suggereert 42.42-37 met waarde 0,00.
Het gespeelde 42.43-39 is nogal dodelijk voor de witte stand, omdat wit na 19-23 32-28 x x38 18-22 ! een schijf moet offeren.

Zwart besluit de partij met een feestelijke rondslag.