Paul is nagenoeg overslaanbaar met zijn zuivere positionele spel, maar hier heeft Bert Raven hem toch tuk. Het lijkt allemaal droog, maar Raven heeft een ragfijn positiegevoel: 21.31-27? is een ernstige fout. Na 17-22 staat wit al zeer bedenkelijk. 35-30 lijkt creatief, maar ipv op de provocatie in te gaan met 20-25 (het zwart via een Agafonov achtige actie nog in leven houdt), speelt Raven het ragfijne 20-24 en 2-7 en daar sta je dan te kijken met wit. Fijn positiespel van het hoogste niveau. Dit is waarom ik van dammen houd. 

.

25. 33-29 [of 33-28 (24-30) 28-23 enz.] 24x33 26. 39x28 lijkt me goed te doen voor wit