8. 30-24 19x30 9. 35x24

Beter zoiets. De zet in de partij is lelijk. Die kan niet goed zijn.

Of anders ook 7.34-29.

Keller had erg veel moeite met flankaanvallen, net als bijna al zijn tijdgenoten in de NK's waar Keller in meespeelde. Flankspel stond toen nog in de kinderschoenen. Pas dankzij Sijbrands & Wiersma is dat goed uit de verf gekomen. Je schrikt als je ziet hoe laag het niveau van de NK's was in het tijdperk vóór Sijbrands & Wiersma.  
Als Keller deze partij (uit de laatste ronde) gewonnen had, was hij voor de 14de keer kampioen van Nederland geworden. Nu verloor hij de herkamp met Van Dijk, die daardoor veroordeeld werd tot de match met Koeperman, die de Oekraïner met 27-13 wist te winnen.
Deze partij met Bom was Keller's laatste partij in een NK (de match tegen Van Dijk niet meegerekend). Hij was toen pas 52.

wonderlijk, ik zou denken dat Keller de vader van de moderne flankaanval is. Hij was, voor zover ik weet, de eerste speler die systematisch de bezetting van een voorpost op veld 24 nastreefde. En als zodanig zie ik een directe ontwikkelingslijn van Keller, naar Koeperman, naar Sijbrands.  

Speel die partijen van Keller en Geert van Dijk uit de jaren '50 maar na, Gerrit, dan zul je gaan begrijpen waarom degene die Keller in 1958 versloeg door Koeperman werd ingeblikt. En Keller was dan nog een van de beste Nederlanders in die tijd. De andere deelnemers aan NK's hadden doorgaans nóg meer moeite met flankspel. Dat werd dan ook meestal ten koste van alles vermeden, bijvoorbeeld via 1.32-28 18-23 2.33-29 23x32 3.37x28 19-24, lang een favoriete opening van bijvoorbeeld Huisman, kampioen in 1953.
Nee, we mogen Sijbrands & Wiersma eeuwig dankbaar zijn voor al hun verfrissende ideeën.
Keller heeft in het clubblad van VAD ergens in de tweede helft van de jaren '70 wel eens uitgelegd dat het eigenlijk nergens op slaat dat zijn naam verbonden is aan de zogenaamde "Keller variant".  

Nou Hanco, ik heb alle partijen van Keller enkele jaren geleden door de computer gehaald en bekeken. En toen is die indruk ontstaan. En dan denk ik niet aan de jaren 50, maar al veel eerder, bijvoorbeeld in deze partij zet Keller een gestroomlijnde flankaanval op. Zijn tegenstander loopt in een combinatie die wij heden ten dage een standaardcombinatiecombinatie zouden noemen, maar die combinatie komt niet eerder voor in de partijendatabase van Turbodambase.    

Er is een misverstand, Gerrit. Ik schreef dat Keller erg veel moeite had met flankaanvalllen, niet dat hij nooit een leuke flankaanval heeft gespeeld. Kijk om te zien wat ik bedoel bijvoorbeeld naar hoe Keller in dit NK van 1958 de boot ingaat tegen de aanval van Van Dijk in de 5de matchpartij. In de 9de ronde had Keller al een flankaanval verblunderd tegen Anderson. Hij mocht blij zijn dat het nog remise werd. Nou was dit niet Keller's beste NK. Tegen Wim van der Sluis speelde hij ook niet goed, hoewel Keller die partij won door zwak spel van VdS. Tegen Wim Roozenburg liep Keller in een simpel zetje, maar ook in andere NK's zijn genoeg voorbeelden te vinden van onzeker flankspel van Keller. Je kunt je voorstellen dat de onthutsende nederlaag van Van Dijk tegen Koeperman voor Keller reden zou kunnen zijn geweest om niet nogmaals om de wereldtitel te spelen en het NK verder dus maar te vergeten.
Het (flank)spel van Piet Roozenburg en Andreiko zal vermoedelijk veel meer een voorbeeld geweest zijn voor Sijbrands & Wiersma.