Naar aanleiding van de 5-om-2-analyse bij de partij Tjon A Ong-Krajenbrink ( https://toernooibase.kndb.nl/opvraag/applet.php?taal=&kl=23&Id=11019&r=3&jr=22&wed=1411140&view= ), moest ik terugdenken aan deze partij, waar ik destijds met mijn neus bovenop stond. In de praktijk komt maar zelden een winnende 5-om-2 op het bord. Net als bij Scouppe en Gonjajev zie je veel vaker de "anti-variant" en zo ook hier. Doordat schijf 15 de witte dammen in de weg staat, is de zwarte dam op 36 onaantastbaar. Zwart hoeft alleen maar heen en weer te gaan op de lange lijn om een punt te pakken.

Om te winnen heeft wit minimaal 4 dammen nodig, en om serieuze trucjes in de stand te brengen, zijn het er bij mijn weten minimaal 3, bijvoorbeeld: 86. ... 5-46? 87. 20-9 36x4 88. 47-36 W+

Frerik maakte het zichzelf echter moeilijk door veld 36 te verlaten. De partij ging veel langer door dan de 96 zetten die in toernooibase staan, maar in gillende tijdnood werd er niet meer genoteerd. Als ik het me goed herinner, won Baliakin uiteindelijk als volgt (met nog iets van 10 seconden op de klok): 97. ... 46-5? 98. 15-10 5x30 99. 35x8 26x3 100. 20-14 3x20 101. 25x14