38. ... 23-28 39. 49-43 19-23 40. 42-38 20-24 41. 30x19 23x14

Ik overwoog deze variant, om de stelling te splijten, maar dacht dat ik er niet veel aan had, maar overzag het terugruiltje. Was een betere kans geweest, want in de partij heeft wit voldoende verdediging.

32. 30-24 Ron, hoe zit het hier eigenlijk mede?

Wat bedoel je Martin? Ik win die schijf toch terug met 18-23 en 13-19 eventueel voorafgegaan door 1-7. Ik hou mijn punt op 27 en het lijkt me nogal slecht voor wit.

32. 30-24 20x29 33. 38-33 29x38 34. 43x14 18-23 35. 41-37 13-19 36. 49-43 19x10 37. 43-38 23-28 38. 45-40 Ik denk dat het allemaal wel mee zal vallen, Ron. Wit heeft o.a 39-33 en 37-32 tot zijn beschikking toch? En als dat niet klopt 40-34 en 35-30. In het partijverloop heb je overigens geen kans gemist, ook als je 23-28 had gedaan dan had wit zich makkelijk kunnen verdedigen. Zonder de zet 42-38 in jouw variant denk ik.

Ja, Martin dat 42-38 was als voorbeeld bedoeld, hoe wit het verkeerd kan doen. Is natuurlijk geen goede zet. Ik blijf er toch bij dat wanneer wit die 2 om 3 neemt hij erg moet oppassen. Als wit offert met 39-33 krijg ik een sterk schijf op 39 en na een keer terugruilen, hou ik punt 27. Ongetwijfeld ergens remise, maar lijkt me toch lastig.

32. 30-24 20x29 33. 38-33 29x38 34. 43x14 18-23 35. 49-43 13-19 36. 43-38 19x10 37. 41-37 23-28 38. 45-40 10-14 39. 39-33 28x39 40. 37-32 14-19 41. 32x21 19-24 42. 31-27 22x31 43. 36x27 04-09 44. 27-22 09-13 45. 21-17 12x21 46. 26x17

Zo is het ook remise.

Oh ja Ron, ben ik het wel mee eens hoor. Dank voor de variant, Maarten.

Het ligt natuurlijk aan de opzet van wit dat zwart betere perspectieven krijgt. Bij zwart stond alles te mooi voor een dergelijk plan. Het beste wat wit kan krijgen is houdbaar spel.

Ah dank, Maarten. Dat mijn mooie voorpost op een dergelijke manier moet sneuvelen door een laffe afruil in de rug. Maar hoor eens, zo ver reken ik natuurlijk nooit. Ik kijk zelden meer dan 2 zetten vooruit.

Toch wel een goede partij vond ik,Ron. Wim werkte natuurlijk prima tegen, eveneens. Goed weekend, op naar de finale! Leuk overigens, dat we er volgende week bij zijn als de topper VST-Heijken er is!

Twee zetten is ruim voldoende Ron:-). Rekenen is zwaar overgwaardeerd. Zolang iemand normale goede zetten doet, dan is rekenen helemaal nergens voor nodig. Dat heb ik altijd als een vorm van uitsloverij beschouwd.

Haha Paul, Heijken!

Ceulemborg!

Ijdelheid en uitsloverij dat diepe gereken:-). Stellingsbegrip staat naar mijn idee op 1 en rekenen hoort dat goed te ondersteunen.

Gedeeltelijk wel eens,Martin, maar helaas zit er nu en dan een zetje in....

PS: In dit onderwerp vraag ik mij wel eens af of creativiteit niet erg overgewaardeerd is in het dammen. Nauwkeurigheid blijkt toch vaak vele malen meer belangrijker te zijn. Ik zou dus zeggen: liever een degelijke kapper, dan zo een wildharige artistieke chaoot. We hebben een speler nodig die goed is voor de kam-reclame. In feite is de talentopleiding van de KNDB in die zin ook wel de goede richting uit gegaan, waarvoor mijn waardering. Mijn favoriete orkest-dirigent is overigens dan ook Bernard Haijtink. Die stoort niet.

Hahaha mooi geschreven, Paul! Ja zetjes inderdaad... Ik heb daar ook wel bij stilgestaan. Wanneer iemand een gezonde natuurlijke stijl heeft, dan is de structuur van zijn/haar stand altijd goed en zal deze persoon nooit in een combinatie lopen. De stand is immers altijd gezond. Een postduif is immuun tegen kanker. Zo kan een damstijl niet penetreerbaar gemaakt worden. Ik weet zo even geen andere term! Sorry! Het nadeel van 1 zo'n stijl tegen iedereen het verlies van ware creativiteit.

Mooi, Martin! Ik wist dat overigens niet van postduiven. We staan hier voor een Hamlet-achtige vraag: Onoverwinnelijk worden, of overwinnaar worden...?  

!